27 غٛونغَ اٛ وَطِي شِيَ نجَمُ حَا اٛ ٻَدَکٜ اٛ مَايَ؞ اَمَّا اَللَّه يُرْمِنَنِيمٛ، نَاع کَنْکٛ تَنْ، حَا اٜ مِنْ، نغَمْ تٛع وَنَّارٜ طُوطَنَيَمْ؞
ندٜرْ بَلْطٜ طٜنْ اٛ ݧَوِ، اٛ مَايِ؞ ٻٜ لٛوتِمٛ، ٻٜ ڤُکِّنِمٛ ندٜرْ سُودُ دٛوْ؞
وَلَا ڤٛوندٛلْ نغٛلْ طُمْ فٛونْدَتَعٛنْ نغٛلْ طُمْ مٜىٰطَايِ فٛوندُکِ نٜطّٛ؞ اَللَّه بٛو اٛ کٜبِّنٛووٛ اَلْکَوَلْ، اٛ اَلَتَا طُمْ فٛوندَعٛنْ ڤٛوندٛلْ ٻُرْنغٛلْ سٜمْبٜ مٛوطٛنْ؞ اَمَّا ندٜرْ ڤٛوندٛلْ نغٛلْ، اٛ وَطَنَيْعٛنْ لَاوٛلْ نٛ مبُرْتٛرْتٛوطٛنْ نغَمْ مبَاوٛنْ مُݧٛنْ ندٜرْ مَغّٛلْ؞
اَمَّا جٛونِ اٜ حَانِ نجَافَنٛوطٛنْمٛ شٜمْبِطِنٛنْمٛ نغَمْ تٛع نَوْطُمْ ٻٜرْندٜ مَاکٛ ٻُرَ سٜمْبٜ مَاکٛ؞
نغَمْ اٛ حَاٻِي اٛ يِعَعٛنْ اٛنْ فُو، اٛ وَنِّي نغَمْ اٛنْ نَنِي اٛ يَمْطَا؞
کَنْجُمْ وَطِ کَاٻُمِ نَاع سٜطَّ مِ لِلٛيَمٛ تٛ مٛوطٛنْ نغَمْ ڤُطِّتٛنْ نغِعٛنْمٛ نَنٛنْ بٜلْطُمْ، ندٜنْ وَنَّارٜ اَمْ اُسْتٛو؞
نغَمْ ندٜنّٛ اٛ ٻَدَکٜ اٛ مَايَ دٛوْ کُوغَلْ اَلْمَسِيحُ؞ اٛ سٛورِي يٛنْکِ مَاکٛ نغَمْ اٛ حُوَ کُوغَلْ وَلُّکِيَمْ نغَلْ اٛنْ مبَاوَتَا حُوُکِ؞