2 تِمٛوتِ 4:2 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ2 وَعَجِنْ وٛلْدٜ اَللَّه، وَطُ کَ وَعَجِنْکِندٜ اٜ شَرٜلْ نغٜلْ نغِطَّا اٜ شَرٜلْ نغٜلْ اَ يِطَا؞ تٛ يِمْٻٜ نغَطِي کٛ وٛوطَا، وِعُٻٜکَ، وَغِّنْٻٜ، سٜمْبِطِنْٻٜ، وَادُ مُݧَلْ اٜ مَٻّٜ، نغَطَا کَ اٜکِّتِنْکِٻٜ؞ Faic an caibideil |