2 تِمٛوتِ 2:19 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ19 فُو اٜ نٛنْ، کٛ اَللَّه تِغِّ اٜ طُمْ دَرِي بٛطُّمْ؞ دٛوْ مَاجُمْ طُمْ وِنْدِ وِيکِ، «جٛومِرَاوٛ مٜىٰطٜنْ اٜ اَنْدِ ٻٜ مُوطُمْ،» ندٜنْ، «کٛو مٛيٜ بِعٛووٛ اٜ تٛکَّ جٛومِرَاوٛ مٜىٰطٜنْ دٛولٜ اٛ اَلَ وَطُکِ کٛ وٛوطَا؞» Faic an caibideil |
مَرْدِ ندِ نغِيطَا، ندٜنّٛ اٜ ندِ وٛودُنٛو يٛنْکِ، جٛونِ ندِ وَلَا يٛنْکِ، ندٜنْ طٛعٛ يٜىٰسٛ ندِ وُرْتٛيْتٛ دَغَ ندٜرْ نغَيْکَ کَلُّکَ لُغُّکَ ندِ يَحَ تٛ ندِ حَلْکٜتٜىٰ؞ جٛوطِيٻٜ اٜ دُونِيَارُ ٻٜ طُمْ وِنْدَايِ اِنْطٜ مَٻّٜ ندٜرْ دٜفْتٜرٜ يٛنْکِ کٛ دُونِيَارُ تَغٜىٰ، ٻٜ کَيْطِنَيْ اٜ يِعُکِ مَرْدِ ندِنْ طٛنْ؞ نغَمْ ندٜنّٛ اٜ ندِ وٛودُنٛو يٛنْکِ، جٛونِ ندِ وَلَا يٛنْکِ، ندٜنْ ندِ وَرْتٛيَيْ؞