18 اَلُٻٜ تٛکُّکِ غٛونغَ اٜ مبِعَ اُمَّاکِ مَيْٻٜ يَادَکٜ پَٻَّکٜ؞ اٜ ٻٜ مَجِّنَ وٛٻّٜ کٛولِيٻٜ يٜىٰسُ؞
يٜىٰسُ نٛوتِي، وِعِ، «فُو اَوْرٜ ندٜ طُمْ اَاوِ، تٛ نَاع ݧَاکٛ اَمْ مٛ دٛوْ اَاوِندٜ، طُمْ طٛوفَيْندٜ؞
سٜيْ يٜىٰسُ نٛوتِي، وِعِٻٜ، «اٛنْ مبٛوفِي نغَمْ اٛنْ اَنْدَا کٛ اَايَاجٜ مبِعِ، ندٜنْ اٛنْ اَنْدَا بَوْطٜ اَللَّه؞
نجَنُندِ دٛوْ حَيْرٜ وٛنِ يِمْٻٜ جَٻُٻٜ وٛلْدٜ اَللَّه ندٜرْ بٜلْطُمْ ٻٜرْندٜ، اَمَّا ندٜ وَلَا طَطِ، ندٜ جٛوطَاکِ ندٜرْ ٻٜرْطٜ مَٻّٜ؞ ٻٜ نجَٻُندٜ نغَمْ شَرٜلْ سٜطَّ، اَمَّا ندٜ طُمْ فٛوندِٻٜ، ٻٜ نجٛوفِندٜ؞
اَمَّا تٛ طُمْ پِوٛيِي تٛ اَللَّه، ندٜنْ کَمْ اٛنْ مبَاوَتَا سَنْکُتُکِطُمْ؞ ڤَامٜىٰ تٛع کَٻْدٛنْ اٜ اَللَّه!»
وَلَا سٜکٛ دٛولٜ طُمْ حٜٻَ فٜىٰرٛوتِرٛلْ حَکُّندٜ مٛوطٛنْ، نغَمْ طُمْ وَاوَ حٜٻْتُکِ ٻٜيٜ نغٛنِ دَرِيٻٜ اٜ غٛونغَ ندٜرْ مٛوطٛنْ؞
تٛو، تٛ اٜ طُمْ وَعَجِنَ وِيکِ اَلْمَسِيحُ اُمِّنَامَ دَغَ مَيْدٜ، نٛ وَطَتَ وٛٻّٜ مٛوطٛنْ اٜ مبِعَ مَيْٻٜ اُمَّتَاکٛ؟
اٛنْ اُمِّدِنَامَ اٜ اَلْمَسِيحُ دَغَ مَيْدٜ؞ نغَمْ نٛنْ نغَطٜىٰ ٻٜرْطٜ مٛوطٛنْ دٛوْ فِي غٛنْطُمْ تٛنْ دٛوْ تٛ اَلْمَسِيحُ جٛوطِي دٛوْ جٛوطٛرْغَلْ لَامُ مُوطُمْ تٛ جُنْغٛ ݧَامٛ اَللَّه؞
اَ حٛولٛومٛ اٜ ٻٜرْندٜ لَمْندٜ؞ وٛٻّٜ يِمْٻٜ ندٜ نغَݧِ وَطُکِ نٛنْ، ٻٜ لَلِّنِي حٛولَارٜ مَٻّٜ؞
نغَمْ يِدّٜ شٜىٰدٜ وٛنِ فُطّٛودٜ کٛو اِرِ طُمٜ فِي کَلُّطُمْ؞ نغَمْ يِدّٜ شٜىٰدٜ، وٛٻّٜ اَلِي حٛولَاکِ يٜىٰسُ ٻٜ ڤٛوطَنِ کٛعٜ مَٻّٜ تٛرَّاجِ کَلُّطِ؞
نغَمْ وٛٻّٜ اٜ مبِعَ اٜ نغٛودِ اَنْدَلْ، ندٜرْ نٛنْ ٻٜ اَلِي حٛولَاکِ يٜىٰسُ؞ اَللَّه بَرْکِطِنَعٛنْ؞
وَطُ کَ سِفْتٛرَنْکِٻٜ فُو فِي طُعُمْ، وَغِّنْٻٜ يٜىٰسٛ اَللَّه ٻٜ نغٛطِّتٛو يٜدّٛوتِرْکِ دٛوْ بٛلِيطٜ، نغَمْ وَلَا کٛ طُمْ نَفِ، سٜيْ نِ طُمْ وٛنَّ نَنٛوٻٜ؞
دٛولٜ طُمْ حَٻَنَٻٜ ٻٜ ندٜعِّتَ، نغَمْ اٜ ٻٜ اٜکِّتِنَ کٛ وٛوطَا، اٜ ٻٜ مَجِّنَ يِمْٻٜ وُرٛ‑وُرٛ نغَمْ ٻٜ کٜٻَ شٜىٰدٜ؞
نغَمْ نٛنْ، مِ مٛنَّنِي يِمْٻٜ جَامَنُ طُمْ، مِ وِعِ، ‹کٛو ندٜيٜ اٜ ٻٜ شٜلَ لَاوٛلْ اَمْ، اٜ ٻٜ نغَݧَ تٛکُّکِيَمْ؞›
اٛنٛنْ بَنْدِرَاٻٜ اَمْ، تٛ غٛطّٛ مٛوطٛنْ سٜلِي لَاوٛلْ غٛونغَ، ندٜنْ غٛطّٛ وَرْتِرٛيِيمٛ دٛوْ لَاوٛلْ،
وَݧْوَݧْٻٜ اَلْمَسِيحُ ٻٜنْ ندٜنّٛ ندٜرْ مٜىٰطٜنْ ٻٜ نغٛنّٛو، اَمَّا ٻٜ شٜنْدِرِي اٜ مٜىٰطٜنْ نغَمْ دَغَ ندٜنّٛ مَا نَاع طُمْ ٻٜ مٜىٰطٜنْ؞ دَا طُمْ ٻٜ مٜىٰطٜنْ، دَا حَا جٛونِ اٜ ٻٜ نغٛنْدِ اٜ مٜىٰطٜنْ؞ اَمَّا ٻٜ اَلِيعٜنْ، نغَمْ طُمْ حٛلَّ ندٜنْ مَا ٻٜ فُو نَاع طُمْ ٻٜ مٜىٰطٜنْ؞