2 تِمٛوتِ 1:5 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ5 مِ سِفْتٛرِي نٛ کٛولٛرِطَا يٜىٰسُ اٜ ٻٜرْندٜ غٛعٛ، نٛنْ نٛ مَامَ مَاطَ لٛويِسْ اٜ مَدُوجٛ مَاطَ يُنِسْ کٛولٛرِيمٛ ٻٜرْندٜ غٛعٛ، ندٜنْ جٛونِ بٛو مِ تَبِّتِنِي اَنْ مَا اَ حٛولَکٜمٛ نٛنْ؞ Faic an caibideil |