2 بِيتُرُسْ 3:2 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ2 اٜ مِ يِطِ شِفْتٛرٛنْ اٜ کٛ اَنَّبٛعٜنْ اَللَّه مبِعُنٛو ندٜنّٛ، اٜ کٛ جٛومِرَاوٛ مٜىٰطٜنْ کِسْنٛووٛ مٜىٰطٜنْ وِعِ طُمْ وَطَ دَغَ کٛنْدُطٜ لِلَاٻٜ مَاکٛ ٻٜ اٛ لِلٛيِ تٛ مٛوطٛنْ؞ Faic an caibideil |
ٻٜ ندٜسِ ݧَلْندٜ ندٜ ٻٜ شٛعّٛيْتٛو تٛ مَاکٛ؞ ندٜ ݧَلْندٜ ندٜنْ وَرِ، يِمْٻٜ طُطْٻٜ نغَرِ، کَوْرِتِ تٛ بُلُسْ جِڤِّي؞ اِلَا سُبَکَ حَا اَلَاسَرَ اٜ مٛ وَعَجِنَنَٻٜ، اٜ مٛ حٛکَّٻٜ حَبَرُ لَامُ اَللَّه؞ اٜ مٛ حٛلَّٻٜ حَبَرُ يٜىٰسُ ندٜرْ اَتَّوْرَ اٜ ندٜرْ دٜفْتٜ اَنَّبٛعٜنْ نغَمْ اٛ فٛوطَٻٜ ٻٜ تٛکَّ يٜىٰسُ؞