9 اَمَّا غِطْٻٜ رِسْکُکِ، سَطَا ٻٜ نغَطَ کٛ حَلِّ، ٻٜ نجَنَ ندٜرْ تَرْکٛوٛلْ سُونٛ فُو فِي مٜىٰرٜجُمْ؞ سُونٛ نغٛنْ فٛوطَنَيْٻٜ تٛرَّ ٻٜ لَلَّ ٻٜ کَلْکَ؞
جَنُندِ ندٜرْ غِعٜ وٛنِ مِسَالُ نَنْٻٜ وٛلْدٜ اَللَّه، اَمَّا وَنُّکِ اٜ فِي دُونِيَارُ، اٜ يِدّٜ جَوْدِ، ٻِطِّ وٛلْدٜ ندٜنْ کَطِندٜ وَلُّکِٻٜ ٻٜ نغَطَ کٛ اَللَّه يِطِ؞
ندٜ کَيٜىٰجٛ اٛنْ نَنِ نٛنْ، اٛ دِلِّ اٛ نَنَايِ بٜلْطُمْ، نغَمْ اٜ مٛ وٛودِ رِسْکُ طُطُّمْ؞
اٛ وِعِ، «طُمٜ کٛکّٛتٛنْيَمْ تٛ مِ وَطِي يٜىٰسُ ندٜرْ جُوطٜ مٛوطٛنْ؟» سٜيْ ٻٜ کٛکِّمٛ شٜىٰدٜ اَجُرْفَارِ کَنْجٜ 30؞
«تٛع اٛنْ ندٜسَنْ کٛعٜ مٛوطٛنْ جَوْدِ اٜ دُونِيَارُ تٛ مٛوپُ وٛنَّتَندِ، کٛو ندِ ݧٛلَ، کٛو تٛ وُيْٻٜ ڤُسَتَ، نَتَّ، نغُجَّندِ؞
اَمَّا وَنُّکِ اٜ فِي دُونِيَارُ، اٜ يِدّٜ جَوْدِ، اٜ سُونٛ فٜىٰرٜ‑فٜىٰرٜ نَتِّ ٻٜرْطٜ مَٻّٜ ٻِطِّ وٛلْدٜ ندٜنْ کَطِندٜ وَلُّکِٻٜ ٻٜ نغَطَ کٛ اَللَّه يِطِ؞
سٜيْ يٜىٰسُ وِعِٻٜ، «کٛو مٛيٜ مٛٻْتَنْطٛ حٛورٜ مُوطُمْ جَوْدِ دُونِيَارُ، ندٜنْ وَلَا کٛ اٛ رٜسِ تٛ اَللَّه، نٛنْ حٜٻَتَمٛ؞»
نغَمْ ݧَلْندٜ ندٜنْ وَرَيْ دٛوْ کٛو مٛيٜ مٛ يٛنْکِ ندٜرْ دُونِيَارُ؞
اَمَّا بِيتُرُسْ وِعِمٛ، «اَنْ اٜ شٜىٰدٜ مَاطَ کَلْکِدٜىٰ، نغَمْ اَ ݧُمِي اَ وَاوَيْ سٛودُکِ دٛکَّلْ اَللَّه اٜ شٜىٰدٜ!
اَلٜىٰ نغِکُّ طُمْ وٛوطَا طُمْ نغَطَيْنٛوطٛنْ ندٜنّٛ، طُمْ سُونٛ دُونِيَارُ وٛنِّ، مَجِّنِ؞
کَدِمَا اٜنْ اَنْدِ دٛوکَ وَطَاکَ نغَمْ اَادِلِعٜنْ، اَمَّا نغَمْ غٜوٛوٻٜ دٛوکَ، اٜ يِمْٻٜ ٻٜ نغَطَتَا کٛ طُمْ وِعِٻٜ، اٜ ٻٜ کُلَتَا اَللَّه، اٜ غَطٛوٻٜ کٛ وٛوطَا، اٜ يِمْٻٜ ٻٜ شٜنَاکِ، اٜ کُطٛوٻٜ اَللَّه، اٜ يِمْٻٜ بَرٛوٻٜ دَݧٛوٻٜ مُعّٜنْ، اٜ غَطٛوٻٜ وَرْحٛورٜ،
اٜ حَانِ اٛ وَرْتَ نٜطّٛ مٛ کٛو مٛيٜ اَنْدِ جٛنْدٜ مَاکٛ اٜ وٛوطِ حَا مَا اٜ ٻٜ تٛکَّايِ يٜىٰسُ؞ نغَمْ تٛع اٛ وَرْتَ کٛ سٜمْتِنِي اٛ يَنَ ندٜرْ تَرْکٛوٛلْ شٜيْطَنْ؞
نغَمْ يِدّٜ شٜىٰدٜ وٛنِ فُطّٛودٜ کٛو اِرِ طُمٜ فِي کَلُّطُمْ؞ نغَمْ يِدّٜ شٜىٰدٜ، وٛٻّٜ اَلِي حٛولَاکِ يٜىٰسُ ٻٜ ڤٛوطَنِ کٛعٜ مَٻّٜ تٛرَّاجِ کَلُّطِ؞
وَغِّنْ غٛودُٻٜ رِسْکُ ندٜرْ دُونِيَارُ ندُعُ، تٛع ٻٜ مَوْنِنَ کٛعٜ مَٻّٜ، تٛع ٻٜ نغَطَ ٻٜرْطٜ مَٻّٜ دٛوْ رِسْکُ طُمْ تَبِّتَتَا، اَمَّا ٻٜ نغَطَ ٻٜرْطٜ مَٻّٜ دٛوْ اَللَّه، کٛکُّطٛعٜنْ کٛو طُمٜ ٻٜرْندٜ غٛعٛ نغَمْ نَنٜنْ بٜلْطُمْ؞
ٻٜ شٛڤْتٛو تَرْکٛوٛلْ شٜيْطَنْ نَنْغُنغٛلْٻٜ وَرْتِرِٻٜ غَطٛوٻٜ کٛ اٛ يِطِ؞
يِدّٜ ندٜنْ اٜکِّتِنِيعٜنْ اَلٜنْ جٛنْدٜ ندٜ اَللَّه يِطَا اٜ سُونٛ فِي دُونِيَارُ، نجٛوطٛوطٜنْ ندٜرْ دُونِيَارُ اٜنْ شُرَ کٛعٜ مٜىٰطٜنْ، اٜنْ نغَطَ کٛ حَانِ، اٜنْ تٛکَّ اَللَّه اٜ ٻٜرْندٜ غٛعٛ؞
کَمْٻٜ شٜىٰدٜ ٻٜ نغِطِ؞ نغَمْ نٛنْ ٻٜ مَجِّنَيْعٛنْ اٜ مٜتٜمٜتٜىٰجِ فٜوْرٜ نغَمْ ٻٜيْدَارِ کٛعٜ مَٻّٜ؞ اَمَّا دَغَ ندٜنّٛ طُمْ سِرْيَکٜ تَپَنْکِٻٜ کِيتَ، حَلْکٜرٜ مَٻّٜ اٜ طٛنْ حٜطِيٻٜ؞
ٻٜ مبٛنِي! ٻٜ تٛکِّي نغِکُّ کَيِنُ؞ ٻٜ نَتِّي اِرِ مَجّٜرٜ بَلَعَمُ نغَمْ سُونٛ شٜىٰدٜ؞ نٛنْ نٛ کٛورَ وَݧِرِ کٛ اَللَّه وِعِ، نٛنْ کَمْٻٜ مَا ٻٜ نغَݧِرِ کٛ اَللَّه وِعِ؞ نغَمْ نٛنْ، ٻٜ کَلْکَيْ؞