1 تِمٛوتِ 4:4 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ4 نغَمْ فُو کٛ اَللَّه وَطِ اٜ طُمْ وٛوطِ؞ ندٜنْ تٛع طُمْ وَݧَ کٛو طُمٜ، اَمَّا طُمْ جَٻٜىٰ ندٜرْ يٜتّٛورٜ، Faic an caibideil |
فُو کٛشُّطٛ وٛنْدٜ ݧَلْندٜ ٻُرِي وٛنْدٜ، اٜ مٛ وَطَطُمْ نغَمْ مَوْنِنْکِ جٛومِرَاوٛ؞ طٛنْمَا فُو ݧَامٛووٛ کٛو اِرِ ندُيٜ ݧَمْندُ، اٜ مٛ وَطَطُمْ نغَمْ مَوْنِنْکِ جٛومِرَاوٛ، ندٜ اٜ مٛ يٜتَّ اَللَّه نغَمْ ݧَمْندُ ندُنْ؞ کٛو مٛيٜ مٛ ݧَامَتَا کٛو اِرِ ندُيٜ ݧَمْندُ، اٜ مٛ وَطَطُمْ نغَمْ مَوْنِنْکِ جٛومِرَاوٛ ندٜنْ اٜ مٛ يٜتَّ اَللَّه؞