1 تِمٛوتِ 4:3 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ3 اٜ ٻٜ کَطَ تٜىٰغَلْ، اٜ ٻٜ کَطَ ݧَامُکِ غٛطِّ ݧَمْندُوجِ؞ اَمَّا اَللَّه وَطِي تٜىٰغَلْ اٜ کٛو اِرِ ندُيٜ ݧَمْندُ نغَمْ کٛولِيٻٜمٛ اَنْدُٻٜ غٛونغَ نجَٻَ نغٜتَّمٛ؞ Faic an caibideil |
فُو کٛشُّطٛ وٛنْدٜ ݧَلْندٜ ٻُرِي وٛنْدٜ، اٜ مٛ وَطَطُمْ نغَمْ مَوْنِنْکِ جٛومِرَاوٛ؞ طٛنْمَا فُو ݧَامٛووٛ کٛو اِرِ ندُيٜ ݧَمْندُ، اٜ مٛ وَطَطُمْ نغَمْ مَوْنِنْکِ جٛومِرَاوٛ، ندٜ اٜ مٛ يٜتَّ اَللَّه نغَمْ ݧَمْندُ ندُنْ؞ کٛو مٛيٜ مٛ ݧَامَتَا کٛو اِرِ ندُيٜ ݧَمْندُ، اٜ مٛ وَطَطُمْ نغَمْ مَوْنِنْکِ جٛومِرَاوٛ ندٜنْ اٜ مٛ يٜتَّ اَللَّه؞