12 کُوٛووٛ ندٜرْ تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ وٛنَ غٛودُطٛ دٜبّٛ غٛعٛتٛ، جٛغِيطٛ وُرٛ مُوطُمْ بٛطُّمْ؞
مِنْ بُلُسْ اٜ تِمٛوتِ مِنْ مَشُّٻٜ يٜىٰسُ اَلْمَسِيحُ؞ مِنْ مبِنْدَنْ فُو يِمْٻٜ اَللَّه تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ وٛنْٻٜ غَرِيرِ فِلِبِ اٜ مَوْٻٜ اٜ حُوٛوٻٜ ندٜرْ کَوْتَلْ تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ؞
نغَمْ نٛنْ دٛولٜ مَوْطٛ کَوْتَلْ تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ وَرْتَ وَلَا کٛ طُمْ حُطِرْتَمٛ، غٛودُطٛ دٜبّٛ غٛعٛتٛ، شُرْطٛ حٛورٜ مُوطُمْ، غَطٛووٛ کٛ حَانِ، جَٻّٛتٛوطٛ حٛٻّٜ، بَوْطٛ اٜکِّتِنْکِ؞
نٛنْ مَا دٛولٜ کُوٛوٻٜ ندٜرْ کَوْتَلْ تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ نغَرْتَ غٛودُٻٜ نغِکُّ بٛطُّمْ، وِعٛوٻٜ غٛونغَ، نَاع جَرٛوٻٜ، کٛو غٛودُٻٜ يِدّٜ شٜىٰدٜ؞