1 تِمٛوتِ 1:5 - اَلْکَوَلْ کٜسَلْ ندٜرْ فُلْفُلْدٜ شَکَ نَاجٜىٰرِيَ5 کٛ وَطِ مبِيمِ نغَطَا نٛنْ وٛنِ نغَمْ طُمْ وَطَعٜنْ نغِطِندِرٜنْ يِدّٜ پِوٛيْندٜ ندٜرْ ٻٜرْندٜ لَمْندٜ اٜ ٻٜرْندٜ کٛلَّيْندٜ اٜنْ نغَطَ کٛ وٛوطِ، اٜ ٻٜرْندٜ کٛولِيندٜ يٜىٰسُ اٜ غٛونغَ؞ Faic an caibideil |