12 نٛنْ وَطَيْ ٻٜ تٛکَّايِ يٜىٰسُ ندَرْدَعٛنْ اٜ مَنْغُ، ندٜنْ اٛنْ نجٛوَتَا کَمُّندٜ مٛوطٛنْ دٛوْ کٛو مٛيٜ نغَمْ کٛ نغِطّٛنْ؞
سٜيْ اٛ وِعِٻٜ، «اٛنٛنْ اٛنْ کٛکَّامَ فَامُکِ سِرُّ لَامُ اَللَّه، اَمَّا يِمْٻٜ ٻٜ نغَلَا ندٜرْ مٛوطٛنْ، کٛو طُمٜ سٜيْ اٜ مِسَالُ،
تٛع اٛنْ نغَاتٛ حَلّٜىٰندٜ اٜ حَلّٜىٰندٜ، اَمَّا ڤَامٜىٰ نغَمْ نغَطٛنْ کٛ کٛو مٛيٜ يِعَتَ طُمْ بٛطُّمْ؞
اٜنْ نغَطُ جٛنْدٜ مٜىٰطٜنْ نٛ حَانِ بٛ يِمْٻٜ جٛوطٛتٛوٻٜ ندٜرْ جَيْنغٛلْ؞ تٛع اٜنْ نجَرُ يَرٜيَرٜىٰجِ ڤٛوطٛوجِ جٛنْدٜ مٜىٰرٜ، تٛع اٜنْ نغَطُ نجٜىٰنُ، تٛع اٜنْ نغَطُ حَلّٜىٰندٜ، تٛع اٜنْ کَٻْدُ اٜ يِمْٻٜ کٛو نَنٜنْ لَوْلِيرُ مَٻّٜ؞
کٛو مٛيٜ غُجّٛ دٛولٜ اَلَ نغُيْکَ؞ اَمَّا اٛ حُوتِرَ جُوطٜ مَاکٛ اٛ حُوَ کُوغَلْ بٛنْغَلْ، نغَمْ اٛ حٜٻَ غٛطُّمْ طُمْ اٛ حٛکّٛرْتَ ٻٜ نغَلَنَا؞
اٜ رٜعِرْدٜ بَنْدِرَاٻٜ اَمْ، نغَطٜىٰ کَ ݧُمُکِ دٛوْ کٛو طُمٜ کٛ وٛنِ طُمْ غٛونغَ، اٜ کٛ مَوْنِنٜىٰ، اٜ کٛ حَانِ، اٜ کٛ لَاٻِ، اٜ کٛ وٜلْنَنْتَ يِمْٻٜ ٻٜرْطٜ، اٜ کٛ طُمْ يِعَتَ اٜ وٛوطِ، اٜ کٛو طُمٜ نغِکُّ بٛطُّمْ، اٜ کٛ حٜوْتِ مَنْتٜىٰکِ؞
ڤَامٜىٰ اِرِ نغِکُّ طُمْ نغَطَنْتٛنْ ٻٜ تٛکَّايِ يٜىٰسُ؛ کُوتِرٜىٰ کٛو نغٜلٜ شَرٜلْ نغٜلْ کَوْرُطٛنْ اٜ مَٻّٜ بٛطُّمْ؞
نغٛطِّتٜىٰ کٛو اِرِ ندٜيٜ حَلّٜىٰندٜ؞
اٜ حَانِ اٛ وَرْتَ نٜطّٛ مٛ کٛو مٛيٜ اَنْدِ جٛنْدٜ مَاکٛ اٜ وٛوطِ حَا مَا اٜ ٻٜ تٛکَّايِ يٜىٰسُ؞ نغَمْ تٛع اٛ وَرْتَ کٛ سٜمْتِنِي اٛ يَنَ ندٜرْ تَرْکٛوٛلْ شٜيْطَنْ؞
کٛلّٜىٰ نغِکُّ بٛطُّمْ ندٜرْ يِمْٻٜ ٻٜ اَنْدَا اَللَّه، نغَمْ تٛ ٻٜ مبِعَيْ اٛنْ کَلُّٻٜ، سٜيْ ٻٜ نغِعَ کُوطٜ مٛوطٛنْ طٜ بٛطّٜ، ٻٜ مَوْنِنَ اَللَّه ݧَلْندٜ وَرْتُکِ مَاکٛ؞
نٛنْ مَا اٛنٛنْ رٜوْٻٜ تٜىٰغَلْ، تٛکّٜىٰ کٛ وٛرْٻٜ مٛوطٛنْ مبِعِ؞ نغَمْ تٛ اٜ وٛودِ وٛٻّٜ وٛرْٻٜ ٻٜ تٛکَّايِ وٛلْدٜ اَللَّه، طُمْ غَطٛتٛوطُمْ نغِکُّ رٜوْٻٜ مَٻّٜ وَطَ ٻٜ تٛکَّ اَللَّه، نَاع سٜيْ تٛ ٻٜ مٜتَنَامَ،