8 کٛ ٻُرِ کٛو طُمٜ وٛنِ، نغِطِندِرٜىٰ نَاع سٜطَّ، نغَمْ يِدّٜ اٜ وَطَ طُمْ يَافٛو حَکّٜىٰجِ طُطِّ؞
تٛ مِ مٜتِرِي طٜمْطٜ يِمْٻٜ اٜ طٜ مَلَاعِکَعٜنْ، اَمَّا مِ وَلَا يِدّٜ، تٛو، مِ وَرْتِي بٛ لٜنْغُرُ شٛݧٛورُ تَنْ، کٛو مبَغُّ اِيدٛووُ اٜ مٜىٰرٜ؞
غٛودُطٛ يِدّٜ اٜ وٛودِ مُݧَلْ، اٜ نغِکُّ بٛطُّمْ؞ اٛ وَلَا لَوْلِيرُ، اٛ مَنْتِتَتَاکٛ، اٛ وَلَا مَنْغُ حٛورٜ؞
کٛ ٻُرِ طُعُمْ فُو وٛنِ نغِطِنْدِرٛنْ، نغَمْ يِدّٜ حَوْتِي کٛعٜ مٜىٰطٜنْ نٛ حَانِ؞
جٛومِرَاوٛ ٻٜيْدَ يِدّٜ ندٜ نغِطِندِرْطٛنْ نَاع سٜطَّ اٜ يِدّٜ ندٜ نغِطّٛنْ وٛٻّٜ مَا، نٛنْ نٛ يِدّٜ اَمِنْ ٻٜيْدٛرِي دٛوْ مٛوطٛنْ؞
بَنْدِرَاٻٜ اَمِنْ، اٜ حَانِ مِنْ نغَطَ کَ يٜتُّکِ اَللَّه کٛو ندٜيٜ نغَمْ مٛوطٛنْ، نغَمْ حٛولَارٜ مٛوطٛنْ اٜ ٻٜيْدٛو نَاع سٜطَّ، ندٜنْ يِدّٜ ندٜ نغِطِنْدِرٛنْ اٜ ٻٜيْدٛو؞
کٛ وَطِ مبِيمِ نغَطَا نٛنْ وٛنِ نغَمْ طُمْ وَطَعٜنْ نغِطِندِرٜنْ يِدّٜ پِوٛيْندٜ ندٜرْ ٻٜرْندٜ لَمْندٜ اٜ ٻٜرْندٜ کٛلَّيْندٜ اٜنْ نغَطَ کٛ وٛوطِ، اٜ ٻٜرْندٜ کٛولِيندٜ يٜىٰسُ اٜ غٛونغَ؞
نغَطٜىٰ کَ يِطِندِرْکِ بٛ بَنْدِرَاٻٜ؞
بَنْدِرَاٻٜ اَمْ، کٛ ٻُرِ کٛو طُمٜ وٛنِ تٛع اٛنْ کُنٛرٛ دٛوْ، کٛو لٜيْ، کٛو اٜ کٛو اِرِ طُمٜ فِي؞ تٛ اٛنْ پَمَامَ، تٛ طُمْ نٛنْ، مبِعٛنْ «اٜىٰ» تَنْ؞ تٛ نَاع طُمْ نٛنْ، مبِعٛنْ «اَاعَ» تَنْ؞ نغَطٜىٰ نٛنْ نغَمْ تٛ طُمْ تَپَنَعٛنْ کِيتَ کَلُّکَ؞
اَنْدٜىٰ طُعُمْ: کٛو مٛيٜ سٛعِّ غَطٛووٛ حَکّٜ دَغَ تٛکُّکِ لَاوٛلْ نغٛلْ وٛوطَا، اٛ حِسْنَيْ يٛنْکِ غَطٛووٛ حَکّٜ اٛنْ دَغَ مَيْدٜ، ندٜنْ اٛ وَدَّيْ لَاوٛلْ يَافَاکِ حَکّٜ طُطُّمْ؞
تٛکُّکِ غٛونغَ لَاٻِنَنِيعٛنْ ٻٜرْطٜ اٛنْ نغِطِندِرِ يِدّٜ ندٜ غٛونغَ؞ نغَمْ مَاجُمْ، نغِطِندِرٜىٰ اٜ ٻٜرْندٜ غٛعٛ؞
غِطٛ اَمْ، اٜ مِ وَطَنْمَا دٛعَارٜ کٛو طُمٜ يَحَنْمَا بٛطُّمْ کٜٻَا نجَمُ ٻَنْدُ، نٛنْ نٛ اَنْدِرْمِ سُمْڤٛ مَاطَ اٜ اَللَّه اٜ يَحَ بٛطُّمْ؞