3 تٛع مٛعِّتِنَاکِ کِ مٛعِّتِنْتٛوطٛنْ وَرْتَ کِ ٻَنْدُ تَنْ، بٛ مٛرْطِ، اٜ کٛ وَطِرَا اٜ جِينَارِ، اٜ کٛلْتٜ غٛودُطٜ شٜىٰدٜ؞
تٛع اٛنْ نجَٻُ ݧُمٛ مٛوطٛنْ وَرْتَ اِرِ نغٛ يِمْٻٜ ٻٜ تٛکَّايِ يٜىٰسُ، اَمَّا اَلٜىٰ اَللَّه مٛعِّنَ جٛنْدٜ مٛوطٛنْ اٜ ݧُمٛلْ مٛوطٛنْ، نغَمْ ڤَامٛنْ کٛ اٛ يِطِ نغَطٛنْ، وَاتٛ کٛ وٛوطِ، اٜ کٛ وٜلْنَنْتَمٛ ٻٜرْندٜ، اٜ نٛ نجٛوطٛرْتٛوطٛنْ جٛنْدٜ کٜوْندٜ؞
تٛ ٻٜ نغِعِي نغِکُّ مٛوطٛنْ بٛطُّمْ ندٜنْ ٻٜ نغِعِ اٛنْ نغَطَ کٛ ٻٜ مبِعِ؞