3 इचोन वने आयो, विस्वासता कारणता पकाय तकलिप सहेनकियाना तोहान साटि मदत किन्ता। अनि सहेनकियानाता कारण परमेस्वरिन येताना योग्य मन्ता चरित्र पसिन्ता। अनि ओद चरित्रताल आशा जनम आता इदाम समजेमास,
अनि निमाट हिमते सहेन किस मनकिट ते मिकुन अनन्ता काळदा जिवा पुटार।”
असके माक येसुना पोरोयते अपमान आयान साटि योग्य ठहरे मातोम इन्जोर ओरक गिरदा आस यहुदि लोकुरा हजोर सभाता मुनेटाल हतुरक।
इचोने आयो, माकुन परमेस्वरनासंग सोबाय संबन्द असा पुटाना कारण मन्तोर मावोर प्रबु येसु मसिना द्वारा माक परमेस्वरना मुने पकायि गिरदा किन्तोरोम।
अनि केवल इद सृष्टि आयो मति परमेस्वरताल मुने वरदान आस पवित्र आत्मातुन पुटता माक वने आपुना मेन्दुलतुन पिसान साटि मन्जे ओना बालपोस मरक आयान साटि किलसोर हर हुळसोर मन्तोरोम।
अचोने आयो ओर पेकाल मावोर पुरकातोर इसहाक मतोर, अनि ओर रिबेकानासंग मरमिंग कितुर अनि रिबेका गर्बवति आस जुळवा पेकोरकुन जनम हितु।
मावा घळिमेटा तकलिप मावा साटि पकाय महत्वता मन्ता बाक्याकि अदेनते अनन्त जिवनता महिमा उत्पन्न आयाना कारण आन्ता। इद महिमा दुसरो बगाय पुटो।
अनि इचोने आयो मति प्रबुना महिमासाटि अनि मावा मन्दा तयारि दिसान साटि मावा सेवाते मन्ता उदारताते दान हियाना ओद बुतो साटि मावासंग हनिर इन्जोर सबोय मसिलोकुरा सभाताल ओन ठहरे वने कितोर मन्तोर।
इद कारणते नना मिया साटि सहनकिता ओद पकाय तकलिप मिया हजोर महिमा मन्ता। इन्जोर अदेना कारण निमाट हिमत सोळेकेमाट इन्जोर नना विनन्ति किन्तोना।
बाक्याकि केवल येसु मसिनिगा विस्वास कियाना आयो मति ओना साटि पकायि तकलिप सहेनकियाना वने मिकुन विशेषाल आशिरवाद मन्ता।
अनि बोर मानेय पकाय तकलिपतुन विस्वासते मन्जुन मजबुतते अदेन सहेनकिस विजय आन्तोर ओर मानेय आशिरवादते मन्तोर, बाक्याकि ओर पकाय तकलिपतुन सहेन किस विजय आसुन पजा प्रबु आपुनिगा मया केवालोरकुन अनन्त जिवनता सम्मान हियानुर इन्जोर वाचा हितोर ओद अनन्त जिवन ओन पुटार।
निमाट परमेस्वरना मुने येताना योग्य बुतोंग कियानाता कारण दुःख सहेन कियाकिट ते धन्य मन्तोरिट। “लोकुरा वरहानातुन वरियमाट, अनि चिन्ताकेमाट।” मति मिया मन्दिगा मसिन प्रबु इन्जोर समजेमास आरादना किम्ट।