4 अनि येसु असा इन्तोर: “मति नावोर गोतियाह नना मिकुन इन्तोना, मेन्दुलतुन हव्कान्तोरक मति इदेना तासि असा दुसरो बाताले किया परोरक बोरे लोकुरकुन वरियमाट।
केवल मेन्दुलतुन हव्क परान्तोर मति आत्मातुन हव्क परोर इदाम लोकुरकुन वरियमाट। मति मेन्दुल अनि आत्मा इव रन्डासकुन नरकतिगा नाश किया परान्तोर ओर परमेस्वरिन वरियाट।
निकुन सहेन कियाना मन्ता ओद पकाय तकलिपता बारेते निमा वरियमा। बाक्याकि हुळाट, मिया परिक्षा आयि इन्जोर सयतान मियागाडाल हुचुलोर लोकुरकुन जेहलतिगा वाटवाल मन्तोर; अनि मिकुन दहा दियांगवनाह पकाय तकलिप मन्दार। ओरक मिकुन हव्काना परिस्थिति वायकि ते वने विस्वासते मन्ट, ते नना मिकुन अनन्त जिवनता मुकुट हियाका।
निमाट परमेस्वरना मुने येताना योग्य बुतोंग कियानाता कारण दुःख सहेन कियाकिट ते धन्य मन्तोरिट। “लोकुरा वरहानातुन वरियमाट, अनि चिन्ताकेमाट।” मति मिया मन्दिगा मसिन प्रबु इन्जोर समजेमास आरादना किम्ट।
अनि अब्रहाम परमेस्वरनिगा विस्वास कितुर अनि परमेस्वर ओन परमेस्वरना मुने येताना योगय ठहरे कितुर इन्जोर पवित्र पुस्तकता ओद पोल्लो पुरा आत, अनि ओन परमेस्वरनोर गोतियाल इन्जोर इदाम पोरोय पुटतु।
मति नना नावा जिवातुन बाताले किमत मन्ता इदाम विचार केवोन। मति प्रबु येसु नाकुन निवळे किता ओद बुतो पुरा कियाना मुक्य पोल्लो मन्ता। परमेस्वरना हजोर दयाता सोबाता पोल्लो सबोय लोकुरकुन वेहान साटि प्रबु येसु नाकुन निवळेकितोर ओद बुतो पुरा कियाना केवल नावा लक्ष मन्ता।
यहुदि लोकुरा हजोर सभाता अदिकारि लोकुरक पतरस अनि युहन्नाना हिमत हुळतुरक, अनि येरक अनाळि अनि सादो मानेय मन्तोरक इन्जोर पुतुरक असके आश्चरय कितुरक, अनि येरक येसुनासंग मतोर इन्जोर ओरकुन पुतुरक।
अनि बोरायि आपुनोर गोतियाह साटि आपुना जिवा हेविर इदेनताल हजोर मया बोनाय हिले।