51 परमेस्वर आपुना लावतुन तोहतुर, अनि आपुनतुन हजोर समजेमान्दुरक ओर लोकुरकुन परमेस्वर पुळसीतुर।
ओरक परमेस्वर मन्तोर इदाम पुन्तोर मति ओरक परमेस्वरतुन आदर अनि धन्यवाद हेवोरक। मति ओरक आपुना विचारते परमेस्वरना बारेते बेकार पोल्लोंग किन्तोरक इन्जोर ओरा निरबुद्धि मन आन्दारते निन्दिता।
इन्जोर माक परमेस्वरना ग्यानता विरोद आन्ता ओद गमन्डता सबोय पकायि हजोर पोल्लोनुंग अनि सबोय विचारतुन नाश किस मन्दा सबोय विचारतुन मसि साटि कयदि किस मसिना आग्या मानेमायवाल बने किन्तोरोम।
इदे रितिते हे लयोरक, निमाट वने मुक्याल लोकुरा अदिकारते मन्ट, अनि निमाट सबोय लोकुरक नम्रताते वरोर दुसरोना सेवा कियान साटि तयारिते मन्ट, बाक्याकि “आपुनतुन हजोरपण केवालोरकुन परमेस्वर विरोद किन्तोर, मति परमेस्वर गरिब लोकुरकनिगा दया किन्तोर।”
इद कारणते हायाना, दुःख अनि दुष्काळ इदाम अदेना पकाय तकलिप उन्दि दिया अदेना पोरो वास आयनुंग। अदेना न्याय केवाल प्रबु परमेस्वर लाववाले मन्तोर इन्जोर अदेन परमेस्वर पकाय दन्ड हियानुर।” अदेन किसतिगा इरस पकाय सबोय पयटेकियानुर।