1 येसु मसिलोकुरकनिगा राज कियान साटि असा मलस वायनुर असके ओर जितो अनि हातोर लोकुरा न्याय कियानुर इन्जोर नना परमेस्वर अनि येसु मसिन गवाहि किस मिकुन आग्या हिन्तोना:
अनि नना मानेयतोर मरि आपुना बाबोना महिमाते आपुना पवित्र स्वरगदूतकनासंग वायनुर असके ओर वरोर वरोन आपुना बुतोता अनुसार बदला हियानुर।
“वरोर हजोर धनि मानेय मन्तोर ओर राजाल बनेमासुन असा मलसवायान साटि लक देशतिके हतुर।
“अनि पजा ओर राजाल आस वातुर असके ओर सोनातांग डबुंग हिस मतोर ओर लोकुरक अवेन बदाम लेन देन किसुन बचोन असा कमेय कितोरक इन्जोर पुन्दाना साटि आपुनोर दहा दासकुन केयान साटि ओर आग्या हितुर।
असके ओर इतुर, “हे येसु निमा राजाल आस राज कियाला वायकि असके निमा नावागा दया कियाकि।”
जिवित मन्तोरक अनि हातोर मन्तोरक सबोय लोकुरा न्याय कियान साटि परमेस्वर ठहरे कितुर ओर येरेय मन्तोर इन्जोर लोकुरकनिगा वळकान साटि अनि गवाहि कियान साटि ओर माकुन आग्या हितुर।
बाक्याकि परमेस्वर आपुनोर आचतोर मानेयना द्वारा दरतितुन खरोय रितिते न्याय कियान साटि उन्दि दिया निश्चय कितोर। परमेस्वर आचतोर ओर मानेयतुन हातोरिगाडाल असा जिवेहकिस दरतितुन खरोय रितिते न्याय कियानुर ओद पोल्लोतुन पका कितुर।”
नना वेहता सोबाता पोल्लो लेहका परमेस्वर निवळे कितोर ओर येसु मसिना द्वारा उन्दि दिया मानेयना मकतांग विचारता न्याय कियानुर असके इव पोल्लोंग आयनुंग।
मसिहा मिकुन पुनाल जिवन हेवाल आन्दुर। ओर असा प्रगट आयनुर असके निमाट वने ओनासंग हजोर महिमाते प्रगट आयकिट।
बसके ओर पोसिहवाल आपुना हरितिगाडाल लक हन्दानुर असके प्रबुन अनि प्रबुना कानुनतुन विरुद बुतोकेवाल प्रगट आयनुर असके प्रबु येसु आपुना आग्याते ओन हव्कानुर अनि आपुना वायाना लावते ओन भस्म कियानुर।
अनि निमा आपुना मन्दे इद पोल्लोतुन स्विकार किसुन मानेमाम अनि बोदे बुतोतुन बोनागाय भेदभावते केमा इन्जोर परमेस्वर, येसु मसि अनि आचतोर स्वरगदूतकना मुने नना आग्या हिन्तोना।
अनि मावोर पिसिहवाल येसु मसि दरतितिगा वातुर अनि ओद दया ओर प्रगट कितुर। अनि येसु मसि हायानाता अदिकारतुन समाप्त कितुर। अनि ओना सुसमाचारतुन स्विकार कितुर ओर लोकुरकुन परमेस्वरनासंग दरोज मन्दान साटि सन्दि पुटतु।
अनि नना वेहता सबोय पोल्लोंग विस्वासि लोकुरकुन आलहिच हिम्ट, अनि उन्दि उन्दि पोल्लोता अर्थतुन पयसुन ओरक अदेना बारेते तर्क वितर्क किसुन लोकुरकना विस्वासतुन नाश किन्तोर अनि इदेना द्वारा दुसरोन बाताले लाभ पुटो। अदाम तर्क वितर्कतुन निमा बन्द किम।
अनि प्रबु सबोय पापतिकडाल नाकुन संभाले किस स्वरगतिगा सुरक्षित ओयनुर। अनि परमेस्वरिन मावाकेडाल दरोज स्तुति आयि। आमेन।
अनि नावा साटि स्वरगतिगा उन्दि मुकुट बाकि मन्ता। ओद मुकुट परमेस्वरना मुने येताना योग्य जिवन जिवे मातोरक साटि मन्ता। अनि बसके प्रबु न्याय कियान साटि वायनुर असके ओद मुकुट प्रबु नाकुन हियानुर। अनि नाकुन वरोन साटि आयो मति ओना असा दुसरो बेरा वायाना साटि आशा केवालोरक सबोय लोकुरकुन इद मुकुट हियानुर।
बाक्याकि परिक्षाते विजय आता मिया खरोय विस्वास ओद किसतिगा परिक्षा किता सोनोताल वने पकाय किमति मन्ता इन्जोर येसु मसि असा प्रगट आयनुर असके परिक्षाते विजय आता मिया खरोय विस्वास वाहवाता, महिमाता अनि आदरता कारण ठहरे मायि।
जिवित मन्तोर अनि हातोर लोकुरा न्याय केवालना मुने ओरक हिसाब हियाना पहाजे।
अनि मुक्याल मेहवाल येसु मसि प्रगट आयनुर असके ओर मिकुन बसकेय कोमेजे मायो आयार महिमाता ओद मुकुट हियानुर।
इदाम कियाकिट ते निमाट मावोर प्रबु अनि पिसिहवाल येसु मसिना अनन्त काळता राज्यतिगा हजोर आदरतासंग हन्दा परकिट।
बाक्याकि “येर नावोर मायातोर मरि आन्दुर, ओनाताल नना गिरदा मन्तोना” इन्जोर ओद पकाय महिमाताल इद लेंग वातु असके ओर बाबो परमेस्वरनिकेडाल आदर अनि महिमा ओन पुटतुर।
इन्जोर हे बालक, बसके ओर प्रगट आयनुर असके माक हिमत आयि ओना मुने लज्जा आयमाकि इन्जोर येसुनासंग मन्ट।
“हुळाट, ओर आबारता ढगिंगते वायवाल मन्तोर, अनि सबोय लोकुरक ओन हुळानुरक, अनि बोरक ओन बरशिते गुहच मन्दुरक अनि ओनाय कारण दुःख किन्तोरक दुनियाता सबोय जातितोरक वने ओन हुळानुरक”, इंगो। खरोय आमिन।