6 अनि बोदे रान्डि आसक आपुना भोगविलास साटि मन्दार ते ओव रान्डि आसक जिवोत मन्ज वने ओव आत्मिक जिवाते हातोर लेहका मन्तांग।
मति येसु ओन, “निमा नावा परके वाय, अनि हातोरक आपुना हातोर लोकुरा मुरदा मिसिला हिम” इन्जोर इतुर।
अनि नना आपुनतुन इदाम इन्का, “नियागा पकाय वरसांग साटि पकाय धनसंपति इरतोना; मजा किम तिन-उन अनि सोबाय मन।” ’
अनि वलेंग दियांग आयोते ओनोर हुडलोर मरि आपुना सबोय धनसंपतितुन मोमसितुर, अनि अव सबोय डबुनांगसंग लक देशतिके हतुर, अनि ओर होके आपुनांग सबोय डबुनुंग पाप अनि खराब बुतोंग कियानाते मारिहचितुर।
बाक्याकि येर नावोर मरि पापते हास मतोर, मति इदेक पापतुन हरचुन, जिवेमातोर; मायस मतोर, इदेक कलिय्तोम’ इदाम इतुर अनि इदाम ओरक पकाय गिरदा आतुरक।”
मति येर निवोर तमो पापते हास मतोर, मति इदेक पाप कियाना हरचुन जिवेमातोर, मायस मतोर इदेक ओन कलिय्ताट’ इन्जोर गिरदा आसुन सोबाय मन्दिला पहाजे।”
येसु इतुर, “उन्दि नाटेनिगा वरोर धनि मानेय मतोर, ओर पकाय माहंगितांग कपळांग नरमवालेह अनि मान्जनांग कपळांग करन्दुर अनि रोजदिया तिन्ज-उन्जुन दुमदामते मन्दुर।
ते निमाट बाताल हुळान साटि हन्ज मतोरिट? बाताल सुतिता कपळा करतोर मानेयतुन हुळान साटि हन्ज मतोरिट? केन्जाट, सोबातांग अनि मान्जतांग कपळांग करान्तोरक अनि तिन्ज-उन्जुन गिरदाते मन्तोरक ओरक राजमहाळतिगा मन्तोरक।
निमाट पापते अनि परमेस्वरना विरुद किता आपुना गलतिता कारणते हास मतोरिट। अगडाल येसु मिकुन जितो कितुर।
माक आपुना गलतिता कारण आत्मिक रितिते हास मतोरोम ते परमेस्वर माकुन मसिनासंग जितो कितुर (परमेस्वरना दयातेय मिया मुक्ति आता),
इन्जोर ओर इदाम इन्तोर, “हे हुन्जवाल, हातोर निगाडाल जिवे माम; ते मसिना वेळिचि नियागा चमकेमायार।”
निमाट परमेस्वरनिगा विस्वास कियाना पहले पाप किसोर मन्दिट बाक्याकि आपुना पापि स्वभावतुन कदियवाय मतोरिट इन्जोर आत्मिक रुपते निमाट हास मतोरिट। मति मावा सबोय पापतुन मापि हिस परमेस्वर मिकुन मसिनासंग जिवेहकितुर।
अनि खरोय विस्वासता लावतुन हरचिन्तोर ओर लोकुरक दुसरोना लोहक लोहक दान्तोरक। अनि ओद लोता मुर्ख आसकनिगा आपुना गलति उपदेश किस अवेकुन नियत्रण किन्तोर। अनि अव आसक दरोज पाप किस सबोय प्रकारता गलति शारिरिक विचारता नियत्रणते मन्तांग,
अनि दरतितिगा केवल मिया सबोय इच्चा पुराकियान साटि निमाट भोग-विलासते मतोरिट। मति परमेस्वर मिकुन जरुर दन्ड हियानुर इन्जोर निमाट समजेमायविट।
‘नना रानि आतोना रान्डि आयो, अनि दुःखते बसकेय अरोन आयका’ इदाम ओद आपुना मन्दिगा डरा इन्ता। ओद बचोन आपुनास डरा किस बचोन सुख भोगेमातु अचोन अदेन पकाय तकलिप अनि दुःख हिम्ट।
“सरदिस सहेरता मसिलोकुरा सभाता दूततुन इद कोटा: परमेस्वरना सात आत्मांग अनि सात हुकोंग मन्तोर ओर इदाम इन्तोर: नना निया बुतोंगतुन पुन्तोना, निकुन जितो इन्तोरक मति निमा हास मन्तोन।