11 अनि लयांग रान्डिहना पोरोय निमा सुचिते कोटमा बाक्याकि ओव मरमिंग कियान साटि विचार किस येसु मसिना विस्वासतुन तासिस ओव असा मरमिंग कियानुंग।
अनि लोकुरक मरमिंग केमाट अनि हुचुक विशेषाल तिन्दाना चिजतुन तिनमाट इन्जोर खोटाल शिक्षण करिहवालोरक मना कियानुरक। मति खरोयतुन पुनवालोर विस्वासि लोकुरक अदेन परमेस्वरना धन्यवाद किस तिनिर इन्जोर परमेस्वर अवेहकुन बनेहकितुर।
ओव येसु मसिनासंग पहलेकिता आपुना शपथ हरचिन्तांग इन्जोर ओवहकुन दन्ड पुटार।
इन्जोर लयांग रान्डि आसक मरमिंग किसुन बालकुन जनम हिस आपुना परिवारतुन सोबाय संभालेकेवि अनि अदामे दुश्मनतुन दोष हियाला सन्दि हेमाकि इन्जोर नावा इच्चा मन्ता।
अनि मसिलोकुरा सभाता मदत सुचितिगा रान्डि आसकना पोरोय कोटानपा साट वरसाना कमि मन्तांग ओव रान्डि आसकना पोरोय कोटमा, अनि ओव रान्डि आसक उन्दिय मुजो मता रान्डि आळ पहाजे,
अनि दरतितिगा केवल मिया सबोय इच्चा पुराकियान साटि निमाट भोग-विलासते मतोरिट। मति परमेस्वर मिकुन जरुर दन्ड हियानुर इन्जोर निमाट समजेमायविट।
ओरक खराब बुतो किस-किस जिवित मन्वालोर लोकुरकनिकेडाल पकायि मुसकिलते इदेक पिसिस वातोर ओर लोकुरकुन, येरक बेकार हजोरपणता पोल्लोंग वळकस वळकस आपुना शारिरिक इच्चाता खराब बुतो कियाना साटि फसेकिहिन्तोरक।
बाक्याकि सबोय जातितोर लोकुरक अदेनासंग व्यभिचार कितुरक इन्जोर परमेस्वर पकाय होंगते मन्तोर; अनि दरतितोर राजालोर अदेनासंग व्यभिचार कितोरक, अनि अदेन पकाय सुख-विलासते मन्दान साटि दरतितोर व्यापारि लोकुरकताल पकाय किमतिता चिजक असोर मन्दु अदाम ओरक अदेना कारण पकाय दनवान आतोरक।”
‘नना रानि आतोना रान्डि आयो, अनि दुःखते बसकेय अरोन आयका’ इदाम ओद आपुना मन्दिगा डरा इन्ता। ओद बचोन आपुनास डरा किस बचोन सुख भोगेमातु अचोन अदेन पकाय तकलिप अनि दुःख हिम्ट।
अदेनसंग व्यभिचार किस सुख भोगे मातुरक दरतितोर राजालोरक अदेन पकाय तकलिपता कारण लक नितस अदेन हजोर दन्ड किस किसतिगा पयटेकियाना पोयाना हुळानुरक असके अदेन साटि किलानुरक अनि चाति कोहक्स इदाम इन्दानुरक: