3 इदेक माकुन सबोय शान्तिते अनि सोबाय मन्तोम इन्जोर लोकुरक इन्तोर मति बदाम गरभवतितुन बालक जनम आयान साटि नोमुर वायार अदाम लेहका सान्डे ओरागा हजोर नाशता दन्ड वायार।
हे तरासक, नांग तरासतोर पिलांग, निमाट नरकता दन्डताल बदाम पिसकिट?
अनि पेकाल जनम आयानाता नोमुर सुरु आयानपा अदेना बेरा अवता इन्जोर अदेन पकाय दुःख वान्ता। मति बसके अद पेकान जनम हिन्ता असके पजा ओद गिरदा किन्ता बाक्याकि वरोर मानेय इद दुनियातिगा जनम आतुर इन्जोर ओद नोमुरता बारेते आटवन केवो।
इन्जोर परमेस्वरना पोल्लो वेहवालना पुस्तकतिगा परमेस्वर वेहतोर ओद पोल्लो मियागा वायमाकि इन्जोर हुशार मन्ट।”
अनि बोर लोकुरक परमेस्वरतुन पुनोर अनि ओना सोबाता पोल्लोतुन मानेमायोर ओर लोकुरकुन प्रबु येसु आपुना मुनेटाल हटेकिसुन अनन्त नाशता दन्ड हियानुर। इव पोल्लोंग प्रबु येसु मसि दुसरो बेरा वायानपा आयार।
अनि स्वरगतिगा पोरो कोटता मन्ता परमेस्वरनोर पहलेटा बालकना सभातिगा अनि सबोय लोकुरा न्याय केवाल परमेस्वर मुने अनि परमेस्वरना मुने येताना योग्य मन्तोर परिपूर्ण बेनेहमातोर लोकुरा आत्माता हेरे,
ते हुळाट, परमेस्वर लोकुरकुन पिसहान्तोर इदाम पकाय हजोर पोल्लोतुन माक ध्यान हेवोम आतोम ते परमेस्वरना वायवाल मन्ता ओद दन्डताल माक बसकेय पिसोम आयकोम। इद पिसहानाता पोल्लो मुने प्रबुये वेहतुर। अनि प्रबुनिकेडाल केन्जतुरक ओर लोकुरक इद पोल्लो खरोय मन्ता इन्जोर तोहच हितोरक।
पाप किता ओरक स्वरगदूतकुन वने परमेस्वर आदर केवोर आस नरकता आन्दार गुमयातिगा न्यायता दियावनाह केपसोर मनिर इन्जोर बन्दि किस वाटसीतुर।