6 इद कारणते इदेक मिकुन हुचुक बेरा साटि अलग-अलग पकायि तकलिपता कारण दुःखते मन्तोरिट ते वने निमाट पकाय गिरदाते मन्तोरिट।
हे मेहनत केवालोर अनि वजा कान्जान्तोर सबोय लोकुरक नावा हेरे वाट नना मिकुन शान्ति हियाका।
ओर पतरस अनि जबदिनोर इवुरास मरकुन आपुनासंग ओतुर अनि ओर दुःखि अनि व्याकुल आयिला लागतुर।
स्वरगतिगा मिया प्रतिफळ पकाय हजोर मन्ता इन्जोर पकाय गिरदा किम्ट। ओरक मिया मुने मतोर ओरक परमेस्वरना पोल्लो वेहवालोकुरकुन वने इदे रितिते पकाय तकलिप किस मतोर।”
अनि नावा आत्मा नावोर पिसवाल परमेस्वरताल पकाय गिरदा आत,
मति दुष्टात्मा मिया आग्या मानेमास पसिहनातांग इन्जोर निमाट गिरदा आयमाट, मति मिया पोरोय स्वरगतिगा कोटताल मन्ता इन्जोर गिरदा आम्ट।”
ओद स्वरगदूत ओरकुन इन्ता, “वरियमाट। पकाय ध्यानकिस केन्जाट, नना सबोय लोकुरकुन पकाय गिरिदा हिन्ता उन्दि सोबाता पोल्लो वेहका।
अदाम लेहका मिकुन वने इदेक दुःख मन्ता, मति नना मिकुन असा मिलेमायका अनि मिया मन्दुन पकाय गिरदा आयार, अनि मिया गिरदातुन बोरायि मियागडाल उन्चुन ओयोर आयनुरक।
अनि मिकुन नावागा शान्ति पुटि इन्जोर नना इव पोल्लोंग मिकुन इतोना। अनि दुनियातिगा मिकुन तकलिप आन्ता मति हिमत किम्ट बाक्याकि नना दुनियातुन जिकतोना।”
“विस्वासते बनेमास मन्ट अनि माकुन पकाय तकलिप ताहच परमेस्वरना राज्यतिगा हन्दा लागार” इदाम उपदेश किस येसुना चेलालोरा मन्दुन स्थिर किसोर मतोरक।
निमाट आपुना आशाता बारेते गिरदा किम्ट अनि मिकुन सन्कट वायार असके हिमते मन्ट। अनि दरोज प्रार्थना किसोर मन्ट।
इचोने आयो, माकुन परमेस्वरनासंग सोबाय संबन्द असा पुटाना कारण मन्तोर मावोर प्रबु येसु मसिना द्वारा माक परमेस्वरना मुने पकायि गिरदा किन्तोरोम।
मावोर प्रबु येसु मसिना द्वारा विस्वासता कारण परमेस्वरना दयाते माक इदेक मन्तोरोम ओद दयातिगा माक हतोम अनि माक परमेस्वरना महिमातिगा सहभागि आयकोम इन्जोर आशाते पकायि गिरदा किन्तोरोम।
नाकुन पकाय दुःख लागान्ता अनि नावा मन्दुन दरोज तकलिप आन्ता इन्जोर नावा मन्दा विचार पवित्र आत्मातासंग उन्दि आस नाकुन गवाहि हिन्ता।
मावा घळिमेटा तकलिप मावा साटि पकाय महत्वता मन्ता बाक्याकि अदेनते अनन्त जिवनता महिमा उत्पन्न आयाना कारण आन्ता। इद महिमा दुसरो बगाय पुटो।
माक दुःख कियान साटि पकाय पोल्लोंग मन्तांग ते वने माक दरोज पकाय गिरिदाते मन्तोरोम, माक गरिब लेहका मन्तोरोम ते वने माक दुसरो लोकुरकुन सावकार बनेकिन्तोरोम, मावा हेरे बाताले हिले ते वने सबोय मावाय मन्ता।
मति पवित्र आत्माता बुतो इव मन्तांग: आपसते मया कियाना, गिरदाते मन्दाना, शान्तिते मन्दाना, दिरजते प्रगटकियाना, दया कियाना, भलायि कियाना, इम्मानदारिते मन्दाना,
बाक्याकि ओर निमाट सबोय लोकुरकुन हुळान साटि पकाय इच्चा किन्तोर अनि निमाट ओना बिमारिता बारेते केन्ज मतोरिट इन्जोर ओर पकाय चिन्ताते मन्तोर।
बाक्याकि परमेस्वरना आत्माता मदतते परमेस्वरना आरादना किस केवल येसु मसिनिगा हजोरपण किस मेन्दुलता पोरो कियानाता बोदायि रिवाजते भरोसा केवोम ओरक खरोय कतना केवाल लोकुरक माक आन्दोम।
प्रबुनिगा दरोज गिरदाते मन्ट, अनि निमाट गिरदाते मन्ट इन्जोर नना असा वने इन्तोना।
अनि मिया पकाय तकलिपतिगा, प्रबु अनि माक बदाम पकाय तकलिपतुन सहेन किस मतोम अदाम प्रबुना पवित्र आत्मा मिकुन हिता गिरदाता संग येसु मसिना सोबाता पोल्लोतुन मानेमासुन निमाट वने ओद पकाय तकलिपतुन सहन किस मावा अनि प्रबुना चाल ताकिला आतोरिट।
हे नावोर बायि-दादालोरक, निमाट पकाय अलग अलग तकलिपते अरान्तोरिट असके,
अनि बोर मानेय लोकुरा मुने हुडलोर मन्तोर ओर मानेय गिरदा आम बाक्याकि ओर परमेस्वरना मुने हजोर मन्तोर। मति सावकार मानेयतुन परमेस्वर ओन नम्र बनेकियानपा ओर गिरदा केविर बाक्याकि धनि मानेय रोन्डाता पुंगार लेहका कुससोर मन्दार।
अनि निमाट दुःखि आस शोकते किलाट मिया कवाना दुःखते अनि मिया गिरदा उदास आयि।
दुःख ताहाना परमेस्वरना इच्चा मन्ता ते ओद खराब बुतो किसुन आयो मति सोबाय बुतो किसुन दुःख ताहाना सोबाय मन्ता।
सबोय पोल्लोता अन्त सान्डेय आयवाल मन्ता इदाम समजदार आस निमाट आपुनतुन काबु किस प्रार्थना कियान साटि हुशार मन्ट।
इदेक परमेस्वर ओर सबोय दयातोर बाबो मन्तोर, ओर मिकुन मसिना कारण आपुना अनन्त महिमासाटि केयतुर, मिया हुडुक बेरावनाह पकाय तकलिप सहन कितपा पजा आपुनास मिकुन सिद्ध बने किस अनि स्थिर बने किस लाववाले बनेकियानुर।