21 हे प्रिय लोकुरक, मावा मन माकुन दोष लावेकेवो आयार ते माकुन परमेस्वरना मुने हिमत मन्ता।
इव पोल्लोता बारेते बाताले निमाट विस्वास किन्तोरिट अदेन मिया मन्दिगा अनि परमेस्वरना हेरे खरोय मन्दिला हिम्ट। हुचुलोर लोकुरक आपुना मुने बोद सोबाय मन्ता ओदे किन्तोरक अनि अदेन कियान साटि ओरकुन खराब लागो इदाम लोकुरक धन्य मन्तोरक।
नना बोदे गलति कितान इदाम पुनोन ते वने इद पोल्लोते नना परमेस्वरना मुने निरदोष आयोन। बाक्याकि प्रबु नावोर न्याय केवाल मन्तोर।
माक इद दुनियातिगा, खास किस मिया नडुम, मेन्दुलता ग्यान ते आयो मति परमेस्वरना दयातासंग, पवित्रता अनि इमानदारितासंग परमेस्वरना योग्य चालचलन कितोम इन्जोर मावा मन्दा गवाहितिगा माक हजोरपण किन्तोरोम।
मसिनिगा विस्वासता कारण माक हिमतते अनि भरोसाते परमेस्वरना हेरे वायाना अदिकार मन्ता।
इन्जोर निमाट बगाय प्रार्थनाकियान साटि मिलेमायिकिट ते निमाट मानेयक वरोन दुसरोनसंग होंग अनि बहस हरचिस आपुना मन अनि मेन्दुल पवित्र योग्य बनेकिसुन प्रार्थना किम्ट।
इन्जोर माक खरोय मन अनि पुरा विस्वासतासंग ओना हेरे दाकाट। अनि मसि परमेस्वरना मुने आपुनतुन बलि हितुर इन्जोर पापता मापि मन्ता। इन्जोर अन्तकरणता दोष लक किस मसिना नतुर मावा मन्दिगा हिदिक्स अनि मेन्दुलतुन शुद्ध एते नोरस परमेस्वरना हेरे दाकाट।
इन्जोर जरुरिता बेरा मावागा दया अनि मदत पुटि इन्जोर हिमते माक दयाकेवाल परमेस्वरना सिंहासनता हेरे दाकाट।
इन्जोर हे बालक, बसके ओर प्रगट आयनुर असके माक हिमत आयि ओना मुने लज्जा आयमाकि इन्जोर येसुनासंग मन्ट।
हे प्रिय गोतियालोरक, नना मिकुन बोदायि पुनाल आग्या कोटोन मति ओदे आग्या मुनेटाले मिकुन पुटता। इद जुनाल आग्या निमाट केन्जतोरिट ओदेय पोल्लो आन्दु।
हे प्रियलोकुरक, इदेक माक परमेस्वरनोर बालक आन्दाट मति माक बाताल आयकाट इन्जोर इदेक वनाह प्रगट आयोय। अनि बसके येसु प्रगट आयनुर ओर बदाम मन्तोर अदामे माक हुळकाट इन्जोर माक ओना लेहका आयकाट इचोन पुन्तोराट।
अनि न्यायता दिया माकुन हिमत आयान साटि इदेनतेय मया मावागा पुरा आता बाक्याकि बदाम ओर मन्तोर अदामे दुनियातिगा माक वने मन्तोम।
अनि माक ओना इच्चा अनुसार बारायि तलकान्तोराट ते ओर मावा केन्जान्तोर इदाम मावा ओनासंग सोबाय संबन्द मन्ता इन्जोर ओना मुने माक हिमत मन्ता।