11 अनि मुनेटाले निमाट केन्जता पोल्लो वरोर दुसरोन मया कियाना इन्जोर मन्ता।
अनि जेवनताल तेदचुन येसु आपुना मेन्दुल पोरोडा कुरता टन्डतुर अनि दुपटा पयसुन आपुना नळितुन दोहतुर।
अनि येसु असा इतुर, “नना मिकुन मया कितान अदामे निमाट वने वरोर दुसरोन मया किम्ट इन्जोर नावा आग्या मन्ता।
निमाट वरोर दुसरोना वजा ताहच मदत कियान साटि मुने आम्ट अनि इद रितिते मसिना नियमतुन पालन कियाकिम्ट।
अनि मावा पिसाना साटि मसि आपुनतुन मधुर दयमुरता रुपते परमेस्वरतुन भेटता अनि बलिदान किस अर्पण कितुर। इन्जोर मसिहाल मिकुन बदाम मया कितुर अदामे निमाट वने वरोन दुसरोन मया किस जिवेमाम्ट।
अनि सबोय विस्वासि लोकुरकुन मया कियानाता बारेते मिकुन कोटानाता जरुरि हिले इन्जोर निमाट पुन्तोरिट, बाक्याकि निमाट आपसते मया किम्ट इन्जोर परमेस्वर मिकुन करिहतोर।
अनि सबोय लोकुरक परमेस्वरना मयाता द्वारा पवित्र मन, खरोय अनि गलतितुन समजेमायान साटि सोबाय बुद्धि, अनि परमेस्वरनिगा कपटरहित विस्वास कियाला पहाजे इन्जोर मावा आग्याता उदेश मन्ता।
खरोयतुन पालन कियानाता कारण मिया आत्मा निषकपट बन्धुभावता माया साटि शुद्धकिस इन्जोर मन लावेकिस वरोर दुसरोन पकाय मया किम्ट।
आकरिते सबोयजन उन्दि मन अनि दयावाले अनि तमो लोकुरकुन मया केवाल अनि करुणामय अनि नम्र बने माम्ट।
अनि सबोयताल हजोर पोल्लो वरोन दुसरोनताल पकाय मया इराट इन्जोर मन्ता, बाक्याकि मया पकाय पापतुन मुचिन्ता।
अनि परमेस्वर ज्योति आन्दुर अनि ओनागा बाराय आन्दार हिले। इद पोल्लो माक येसु मसिनिकेडाल केन्जतोम अनि मिया साटि इद पोल्लो माक वेहिन्तोरोम।
हे प्रिय गोतियालोरक, परमेस्वर माकुन इदाम मया कितुर ते माक वने आपसते मया इरिला पहाजे।
अनि बोरायि परमेस्वरदुन मया किन्तोर ओर आपुना तमोन वने मया इरीर इन्जोर ओनाकेडाल माकुन आग्या पुटता मन्ता।
हे प्रिय गोतियालोरक, माक आपसते मया इरिला पहाजे बाक्याकि मया परमेस्वरताल वान्ता। बोरायि मया किन्तोर ओर परमेस्वरनिकेडाल जन्मे मातोर अनि ओर परमेस्वरदुन पुन्तोर।
अनि इदेक, हे हेलाळ, माक वरोर दुसरोना संग मया किम्ट इन्जोर बोदायि पुनाल आग्या लेहका आयो मति पहलेटाले मावा हेरे मता ओदे आग्यातुन नना मिकुन कोटस विनन्ति किन्तोना।