12 हे बालक, येसुना अदिकारते अनि येसु मावा साटि किता बुतोता द्वारा मियांग पाप मापि आतांग इन्जोर नना मिकुन कोटान्तोना।
अनि येसु मसिना पोरोयदे लोकुरकला मन्दुन परमेस्वरनिके मलस ततान साटि पापताल मुक्ति हियाना इद सन्देश्तुन येरुसलेम सहेरतिगाडाल सुरुकिस सबोय जातितोरक लोकुरकनिगा वेहिला पहाजे इन्जोर पवित्र पुस्तकतिगा कोटताल मन्ता।
ओरा विस्वासतुन हुळसुन येसु लकवा बिमारि मानेयतुन, “हे गोतियाल, निया पापता मापि आत” इन्जोर इतुर।
ओनिगा विस्वास किन्तोर बोरे मानेयतुन ओना पोरोयता द्वारा पापतुन मापि पुटार इन्जोर सबोय परमेस्वरना पोल्लो वेहवालोर गवाहि हिन्तोरक।”
हे दादालोरक, येर येसुना द्वारा मिया साटि पाप मापिता बारेता सन्देश वेहतोम इन्जोर,
दुसरो बोरे मिकुन पिसिहला परोर, माक पिसान साटि स्वरगता अडिय मानेयनिगा दुसरो बोदेय पोरोय परमेस्वर हेवोर आतुर।”
मियागा हुचुलोर लोकुरक मुने इदामे पाप केवालोरक मतोरक मति प्रबु येसु मसिना कारण मावोर परमेस्वरना आत्मा मिया पापतुन नोरस पवित्र बनेकिस परमेस्वरना येताना योग्य ठहरे कितुर।
येसु मसिना द्वारा ओना बलिदानता कारण मावा पापताल पिसाना मन्ता मन्जे मावा अपरादता मापि मन्ता। ओद परमेस्वरना पकाय दयाता अनुसार मन्ता।
अनि मसिना द्वारा परमेस्वर मिया गलतितुन मापि कितुर अदामे निमाट वने वरोर दुसरोना गलति मापि किस वरोर दुसरोरकुन दयालु अनि मयालु आम्ट।
ओनिगा पापताल लेहचियाना मन्ता मन्जे माकुन पिसाना मन्ता।
अनि मावा गिरदा पुरा आयान साटि माक इद पोल्लो मिकुन कोटान्तोरोम।
मति बदाम परमेस्वर वेळिचितिगा मन्तोर अदामे माक वने वेळिचितिगा ताकिकाट ते वरोर दुसरोनसंग संबन्द मन्ता अनि ओनोर मरि येसुना नतुर माकुन सबोय पापताल शुद्ध किन्ता।
अनि माक आपुना पापतुन कबुलकियाकाट ते ओर मावा पापतुन मापि कियानुर अनि माकुन सबोय खराब बुतोंगताल शुद्ध कियान साटि ओर विस्वासयोग्य अनि दरमि मन्तोर।
हे नावोरक बालक, निमाट पाप केमाट इन्जोर साटि नना इव पोल्लोंग मिकुन कोटान्तोना। अनि बोरायि पाप केविर ते बाबोना हेरे मावा मदत साटि येसु मसि मन्तोर अनि ओर खरोय परमेस्वरना मुने येताना योग्य मन्तोर।
अनि निमाट खरोयतुन पुनविट इदाम आयो मति खोटाल खरोयताल वायो इदाम निमाट खरोय पुन्तोरिट इन्जोर नना मिकुन इद पोल्लो कोटान्तोनान।
हे प्रिय गोतियालोरक, नना मिकुन बोदायि पुनाल आग्या कोटोन मति ओदे आग्या मुनेटाले मिकुन पुटता। इद जुनाल आग्या निमाट केन्जतोरिट ओदेय पोल्लो आन्दु।