1 “Taa laate hiitooɓe woɗɓe ngam taa Allah hiito on.
Nane wolde Jawmiraawo, onon diwnanɓe ngam wolde maako: “Deerɗiraaɓe mon woɗɓe nganyi on, ndiiwi on ngam on ɗon tokko yam. Ɓe mbi'i: Jawmiraawo waŋgina tedduŋgal muuɗum haa min ndaara seyo mon! Ammaa kamɓe toskoto.”
Ngam Allah hiitoto on bana on kiitori woɗɓe, o etanan on bee etirgal ngal on etirani woɗɓe.
An naafikiijo, aartu ittugo leggal gonŋgal haa yiitere maaɗa, nden kam a yi'an laaɓɗum, haa a itta kuɗel nder yiitere deerɗa.
“Taa laate hiitooɓe woɗɓe, Allah boo hiitataako on. Taa ndo'e woɗɓe kiita, Allah boo do'ataa on kiita. Njaafe woɗɓe, Allah boo yaafoto on.
Koni a ɗon yi'a kuɗel haa yiitere deerɗa, ammaa a hakkilantaa leggal gonŋgal nder yiitere ma?
Nde ɓe tokki ƴamugo mo, o dari, o wi'i ɓe: “Goɗɗo mooɗon mo walaa hakke sam, aarta fiɗugo mo bee hayre.”
Deerɗiraaɓe am! Taa ɗuuɗɓe mooɗon laato ekkitinooɓe, ngam on anndi kiita amin ɓuran saatugo dow kiita luttuɓe.