23 Юлӷутыҳлъягыт сяӷӣӷаюхлъякат рыпалъ лъңитның а̄пқуӷа̄ӷуткат хўатын: «Уна Давидым Иӷнықынӷитагӯ?»
Та̄ўаңуқ Ханааныӷмӣ аӷнақ. Иисус такука̄ акилӷӯмаӷми: «Ка̄й Атанық, Иӷныӷа Давидым, наңлъыгьягутықыҳтиңа! Паника туӷныӷа̄м ӣтҳума̄, сыӷлыӷўа̄ӷӯқ».
Юлӷутыӷлягыт Иисусым сивуңанилңӯтлъю, киңуңанилңӯтлъю акилӷӯткат: «Усюқнаҳалык Иӷныӷа Давидым! Кияӷныӷым қуяслъигу тагилӷӣ а̄тҳакун Атанӷым! Усюқилъық қилягмылңуӷмун!»
Иисус тама̄кын апыҳтуӷиныӷмың та̄қсян, юлӷутыҳлъягыт сяӷӣӷаюкат,
Та̄хкын Иисус аӷуляқыхкақ нымың. Ая̄как югык малихся̄қа̄к, акилӷӯма̄гмык хўатын: «Иӷныӷани Давидым, наңлъыгьягутикуң!»
Лыган Иисусым туӷныӷақ а̄ныста̄, ю̄к ага акузикақ. Ынка̄м юлӷутыт сяӷӣӷаюгулъютың хўатын пикат: «Хўатылңуӷмың алъя̄ҳлъюўаҳтилъыӷмың ысҳа̄сигатукут Израилыми!»
«Ысҳаӷьяҳтуқаҳтыхуқун мыҳтаӷвигмылңуқ ю̄к. Сялъымның тамаҳа̄ның уңипа̄та̄ңа. Қа̄ Христосыңӯқ?»