4 अद पुस्तकमतुन विच्चिसि हूळानालायक बोरे दोर्कुवाहेंका नना इरगा अळतन.
इव अन्नि आतस्के, स्वर्गमते उंदि तल्पु कुल्ला मत्तद नाकु दिसता. मोट्टा मोदाला नना केंजता आवाज तूताकोमता आवाजलेह्का मत्ता. अदे आवाज नाकुन, “निमे इगे पोर्रो वा, इव अन्नि आतस्के बव पोल्लें अय्ते जर्गानव मंतांगो अवुन हुपसंतन,” इंचि इत्ता.
गानि स्वर्गमते आयि, बूमिपोर्रो आयि, बूमि हिळु आयि अद पुस्तकमतुन विच्चिसि दाना लोप्पो हूळना लायकतोर बोरे मनाहिल्लोर.
अस्के “निमे अळमा. हूळा! आ गुंडूर्गा हुट्सि मत्ता पुस्तकमपोर्रोटा सिक्कान नेम्हाचि अदुन विच्चिसि हूळानाहाटीं दाविदना वंसंमतोर, यहुदाना गोत्रमता सिंहम इंचि पोरोल होत्तोर वरोर, गेल्सि मंतोर” इंचि आ पेद्दाल्कुना अव्टेटाल वरोर नाकुन इत्तोर.