20 हूळा, नना तल्पुनगा नित्तिसि तल्पुन टोक-टोक तंतस्के; बोर अय्ते ना लेंग केंजसि तल्पु तेंडांतोर, नना ओनगा लोप्पो दांतन, होंचि ओनतोनि कलियसि गाटो तिंतन, आनि ओर नातोनि तिंतोर.
इल्हा इव अन्नि गटनां जर्गनद हूळसि, ओर दग्गेरा मंतोर, गल्मातगेन मंतोर इंचि मिमेट एरपाट कींतिर.
गानि, ‘नाहाटीं गाटो अट्टा, वेरे कपडिं केरसि नाकु गाटो वाटसि हीम, नना तित्ता पजा निमे तिन’ इंचि इंतिर.
गोर्रें मेहानोनहाटीं गलमातगा कावेल कीसेक मनानोर गिल्कोम तेंडांतुर. गोर्रें ओना लेंग केंजंतां. ओर ओना गोर्रेन उंद-उंदाना पोरोल पीसि केय्सि, अवुन पलाते ओंतोर.
विस्वासुल्कुनिटा! वरोनपोर्रो वरोर चुगलीं वेहमट, अल्हा वेहतिर इत्ते मी पोर्रोने दोसेम दोसमळ जर्गंता. हुळाट, न्यायम कियानोर गलमातगा नित्तिसि मंतोर.
पजा पेनदा दूता नाकुन, “गोर्रे पोरिना मरमिना गाटो तिनालय बोर्कुनय्ते केयमळ जर्गता ओरे आसिर्वाद दोर्कतोर आंदुर.” पजा, “इद पेनदा सत्तेम पोल्ले आंद, इदुन रासा,” इंचि मर्रा इत्ता.