4 अद ओरा कळ्कुना कांडेह्कुन उस्मंता. मोदाटा पोल्लें मायसोत्तां, अदुनहाटीं ओर्कु हामुर, दुक्काल्क, बादां, तिप्पल्क मन्नों,” इंचि केंजावाता.
इद बूमि, मब्बु नासडेम आसि होंदार, गानि नावा पोल्लें बस्केने नासडेम आयों.
हामुर अन्निंकन्ना आकिर पगातद आंद, अदुनगुडा नासडेम कींतोर.
इद दुनियाते मनम बतलय्ते कींतोम दाना लोप्पेन मंदनायो. बारित्ते दुनियातव अन्नि नासडेम आयानव आंदुं.
बल्हा इत्ते, इंदके बोर अय्ते किरिस्तुने मंतोर, ओर पूना मनकल आतोर. पळाना पिस्वर होत्ता, पूना पिस्वर सुरुव आता.
पेन इल्हागुडा इंता गदा, “विस्वासम कियवोरागटाल पेय्सट, अलग आम्टु, सापसुतरा हिल्वा वस्तुकुन इटमट, अस्के नना मीकुन ओप्कुंतन.
“मरुंदि मल्का” इनना पोल्लेता अर्तम बतल इत्ते, इद दुनियाते गजा-गजा आयानव बव अय्ते मंतांगो, अव अन्नि तयार कीतव आंदुं, अदुनहाटीं अव नासडेम आसि दांतां, गानि बव अय्ते गजा-गजा आयाकोंटा मनंतांगो, अव बस्केळ्क अल्हेन मनंतां.
गानि सामि मल्सि वायाना रोजु दोंगानलेसीं वांता. अस्के मब्बु पेद्दा आवाजतोनि दिसाकोंटा आंता. मब्बुने मनानव अन्नि तळमिते कर्गिस दांतां आनि बूमि, बूमिपोर्रो मत्तव अन्नि वेसि दांतां.
ई दुनिया, दुनियाताल वाता इच्चां, इव रोंडगुडा माय्सि होनानुं, गानि बोर अय्ते पेनदा पोल्लेपोर्रो ताकंतोरो, ओर मात्रम बस्केळ्क पिस्सि मनानुर.
अस्के समुद्रम, दानागा हासि मत्तोर्कुन अप्पजेपता. पातालम आनि नरकम, अवुनगा हासि मत्तोर्कुन अप्पजेपता. ओर कीता कबाह्कुन पीसि ओरा अंटोरा न्यायम कियमळ जर्गता.
पजा पातालमतुन आनि नरकमतुन तळमिता सेरवुने वाटमळ जर्गता. ई तळमिता सेरवु इत्ते रोंडो हामुर आंदु.
पजा नना उंदि पूना स्वर्गम, उंदि पूना बूमितुन हूळतन. बारित्ते, मोदाटा स्वर्गम, मोदाटा बूमि मायम आसि होत्ता, इंका समुद्रमगुडा मनाहिल्ले.
अद सहरते वायना रोजकुने बस्केने सापनेम मन्नो. बारित्ते अगा पेनदा आनि गोर्रे पोरिना राजगद्दे मनंता. अवुना सेवाकुल्क पेनदा सेवा कियानुर.
बारित्ते ईर अंटोर्कुन मेहानोर, राजगद्दे नड्डुम उद्दिस मनना गोर्रे पोरि आंदुर. ओर ईरकुन पिस्वरता एता उटानगा ओंतोर. पेन ओरा कळ्कुना कंडेह्कुन पुरागा उसमंता,” इंचि वेहतोर.