2 पजा आ दूता, बदुन अय्ते इबलीस, देय्यम इंतुरो आ पळाना मासुल तरासतुन दोर्कापीसि वेय वर्सानाहाटीं दोहाचि वाटता.
अचोने आयका नावाहाटीं बोर अय्ते लोन-दारातुन, दादल-तम्मुह्कुन, अक्कल-हेलाह्कुन, तल्लुर-बाबोन, पिलाल्कुन, इंका बूमिं-जेगान होळसीतुरो ओर्कु आ होळसीतवुंकन्ना नूर अंताल्क एक्को दोर्कार. इंका ओर बस्केळ्क पिस्सना पिस्वरता वारसदार आयानुर.
हुळाट! ओर इव्वुर येसुनगा वासि, “पेनदा मर्रिना, मातोनि नीकु बता कबळ? इत्ता वेलाकन्ना मुन्नेन निमे माकु सिक्सा हियालय वातिना?” इंचि मोत्कुत्तुर.
इच्चुर लोकुल्क विज्जां अरता हर्दा जेगातसंटोर आंदुर. ओर पेनदा पोल्लेतुन केंजांतुर, केंजतारित्ते देय्यम बिराना वासि ओर केंजतवुन तेंडसि पोहंता.
अस्के, “ओनागटाल पलाते पेय्सा,” इंचि येसु आ मनकन पीता देय्यमतुन इत्तोर. अदुनहाटीं ओर येसुन, “ए अन्निटकन्ना पेद्दा पेनदा मर्रि येसु, नातोनि नीकु बता कबळ? निमे नाकुन तकलिप किय्योन इंचि पेनदा ओट्टु तिंचि वेहा,” इंचि जोरसे वरगेयसि इत्तोर.
इंदके इद दुनियाता न्यायम कियना वेला एवता. इद दुनियापोर्रो राज्येम कियना अदिकारिन पलाते पेचाहचि गेदमना वेला इंदके वाता.
इंका इद दुनियापोर्रो राज्येम एलाना अदिकारिना न्यायम अय्ते मुन्नेन आसि मंता. अदुनहाटीं सहायम कियानोर न्यायमता बारेमते लोकुल्कुंक तेळियागोट्सि वेहंतोर.
मनाकु सांति हियना पेन बिराने देय्यमतुन मीवा काल्कुनगा तच्चि जारसि पोहंता. मना सामि येसु किरिस्तुनद मीवापोर्रो कुर्पा मन्निकांटी, आमेन.
पेनदा पिलाल्क आता मनम, मेंदुल रूपमते मत्ताहाटीं येसुगुडा हरेक पोल्लेते मनालेहका आसि वातोर. मना पिस्वरंता हामुरता वेर्रे मनागा मत्ताहेंका देय्यमता अदिकारम मनापोर्रो मत्ता. गानि येसु ओना हामुरताहेंदाल, देय्यमता अदिकारमतुन नासडेम कीसि, मनाकुन हामुरता वेर्रेताल इळबळिस्तोर.
मीवा पगातद पेद्दा देय्यम बोन तिनकन इंचि सिंहमतालेसीं वरगेयसेके नालुं मूलां तिरियसेक मंता, अदुनहाटीं हुसारते, तेल्विते मंटु.
बारित्ते, बस्के अय्ते पेनदा दूतां पापम कीतां, अस्के पेन अवुनगुडा होळसा हिल्ले. न्यायमता रोजु वायानादाका अवुन नरकमते हीकटता पोक्काने वाटसि इरता.
अचोने आयाका, बवय्ते पेनदा दूतां अवुना अदिकारमता जेगान इर्रा हिल्लें, अल्हेन अव जेगान होळ्सीतां, पेन अवुनगुडा न्यायम कियाना रोजुनहाटीं हीकटते बस्केन नेम्मुवा गोल्सुल्कुने दोहचि इर्ता.
बस्के अय्ते अद तरासतुन बूमिपोर्रो दोब्सीतुर, अस्के अद तरास आ पेळान कंता मुर्ताटुन परेसान कियालय दान पज्जो दल्गता.
आ मुरतळ कम्मुटे पोंगिस होनना इंचि तरास दाना तोळ्दाल बेरेडतालेसीं एर पेचाह्ता.
इदुनहेंदाल तरासुंक मुरतळ पोर्रो बागा होंग वाता. अस्के तरास आ मुरतटा कळमता वंसंमतोरतोनि, पेनदा आदेसकुनपोर्रो ताकानोरतोनि आनि येसुना गवाइ वेहानोरतोनि लडाइ कियालय होत्ता.
पजा स्वर्गमते नाकु इंकुंदि चिन्ह दिस्ता. अद बतल इत्ते, उंदि एर्राटा पेद्दा मासुल तरास मत्ता. दानकु एडुं तल्लां, पदि कोह्कु मत्ता. एडुं तल्लानपोर्रो एडुं किरिटाल्कु मत्तां.
अद तरास दाना तोकाते, मब्बुने मनना सुक्काना मूड बागाल्कुनाल उंदि बागम सुक्कान इग्गिस बूमिपोर्रो अरहता. एर पूरालय आसि मत्ता मुरतळ, एर पूरतारित्ते, दाना पेळान मिंगनाहाटीं आ तरास, मुरतटा मुन्ने होंचि नित्तिसि मत्ता.
पजा अद मासुल तरासतुन आनि दाना दूतन बूमिपोर्रो दोब्बिसीयमळ जर्गता. अद तरास दाना दूतनतोनि कलियसि पूरा दुनियातुन पसांचेके मंता. इद मासुल तरासुन पडाना तरास, हिलाकोंटे पसांचनदु, हिलाकोंटे देय्यम इंचि इंतुर.
नना हूळता जिवरासि सिर्तागंडुनलेसीं मत्ता, दाना काल्क एडजुना काल्कुनालेसीं मत्तां आनि दाना तोड्डि सिंहमता तोड्डिलेसीं मत्ता. मासुल तरास दाना ताकत, दाना राजगद्दे आनि पेद्दा अदिकारम आ जिवरासिक हीता.
अद जिवरासिक मासुल तरास अदिकारम हीताहाटीं अंटोर मासुल तरासतुन मोळ्कालय दल्गतुर. पजा ओर, “अद जिवरासितालेसीं बोरन्ना मंतुरा? दानतोनि बोरन्ना लडाइ किया पर्रांतुरा?” इंचि अद जिवरासितुनगुळा मोळ्कालय दल्गतुर.
अस्के, जिवरासितुन आनि आबद्दम कबुरतोर्कुन बगा अय्ते मुन्नेन वाटतुरो, अदे गंदकमतोनि बगा-बगा पोतसेके मनना तडमिते, ओर्कुन नडेह कियाना देय्यमतुन वाटमळ जर्गता. अगा ओर नर्का-पिय्यल युगा-युगाल्कुनाहाटीं तडमि मंटाते तनलाळसेक मनांतुर.
वेय वर्सां आतारित्ते, दोहाचि मत्ता देय्यमतुन होळ्सीयमळ जर्गार.
वेल्लेन लोत पोक्काता दूता, अवुंक राजाल आसि मत्ता. इब्रानि बासाते दान अबदोन आनि ग्रीक बासाते अपुलोन इंचि इंतुर.