16 अदुनहाटीं मीवा मनसु मार्सकुंटु. इल्हा कियाकोंटे नना बिरानेन मिहगा वासि, ना तोळ्दा कसेरतोने ओरतोनि लडाइ कींतन.
इंका मुक्तितुन हेल्मेटलेह्का तल्लक कळाह्सि, आत्माता कसेर इत्ते पेनदा पोल्लेतुन कसेरलेह्का कय्दे पीकुंटु.
बस्के अय्ते पेनदा पोल्लेतुन विरोद कियानोर दिस्सानुर, अस्के येसु सामि ओना तोळ्दा ऊपिरते ओन हव्किसि, ओर वायानेंके दिस्सना वेलगुने ओन नासडेम कियानुर.
ओर ओना तिना कय्दे एडुं सुक्कान पीसि मत्तोर. ओना तोळ्दाल रोंडु बाजुकुंक आयदार्क मत्ता कसेरलेसीं पेय्सेक मत्ता. पिय्यल आतस्के पोळ्दु बल्हा मेर्संता अल्हा ओना तोड्डि मेर्सेक मत्ता.
कडक दगडाहेंदाल लोकुल्क कर्विसोत्तुर, अस्के आ गंडाल्कुन पोर्रो अदिकारम मत्ता पेनदुन अपमानम कीतुर गानि ओर दाना महिमा कियानाहाटीं सतता पापाल्कुनाल मनसु मार्सकुन्ना हिल्लुर.
अन्नि देसेल्कुनोर्कुन हव्कनाहाटीं ओना तोळ्दाल उंदि वेल्लेन करा-करा मत्ता कसेर पलाते पेय्संता. ओर आ देसेल्कुनापोर्रो कडक राज्येम ताकसंतोर आनि अन्निटकन्ना सक्तिमंतुड पेनदा होंगुना अंगुर रसमता गानगु पोक्कातुन जारांतोर.
कळमातोर्कुन बारे आ गुर्रमपोर्रो उद्दिस मत्तोना तोळ्दाल पेय्सता कराकरा कसेटे हव्कमळ जर्गता. पजा पिटें वासि ओरा अंटोरा हव्विन पीरमेड तित्तां.
पेर्गममता सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोर अय्ते रोंडु आयदार्कुना कसेर पीसि मनांतोर ओर बतल इंतोर इत्ते,
निमे बद परिस्तितिते अय्ते अरतिनो अदुन मति कीम. मनसु मार्सकुंचि मुन्ने कीता कबाह्कुन मर्रा कीम. निमे गिंटा मनसु मार्सकुनाकुंटे नना वासि नी वेडसितुन अद जागाताल तेंडसि पोहांतन.
इव अन्नि पोल्लेना गवाइ हीता येसु सामि, “हो नना बिरानेन वासेक मंतन” इंचि वेहासेक मंतोर. आमीन! वा! येसु सामि वा!
इवन्नि आता पजा येसु सामि, “हुळाट! नना बिरानेन वासेक मंतन. इद पुस्तकमते वेह्चि मत्ता पोल्लेन परकारम बोर अय्ते ताकंतोर, ओरे आसिर्वाद दोर्कुतोर आंद,” इंचि वेहतोर.
बोन-बोन अय्ते नना पावरम कींतन, ओनकु गट्टिगा वेह्चि, सुद्रांचा गोट्टंतन. अदुनहाटीं इरगा जोसुने मंचि मनसु मार्सकुन्नु.