9 पजा पेनदा दूता नाकुन, “गोर्रे पोरिना मरमिना गाटो तिनालय बोर्कुनय्ते केयमळ जर्गता ओरे आसिर्वाद दोर्कतोर आंदुर.” पजा, “इद पेनदा सत्तेम पोल्ले आंद, इदुन रासा,” इंचि मर्रा इत्ता.
नना मीकु वेहानद बतल इत्ते, इद पंडुगु बद पोल्लेतुन अय्ते हुप्संता, अद पोल्ले पेनदा राज्येमते पुरागा आयनदाका नना इद पंडुगुना गाटो तिन्नोन.”
पापिर्कुन पिसागोटनाहाटीं येसु किरिस्तु इद दुनियाते वातोर. ई पोल्ले सत्तेम आनि पूरा ओप्कुननालायक मंता. अंटोर्कन्ना पेद्दा पापिन नना आंदुन.
ई पोल्ले पुरागा ओप्कुननालायक आनि विस्वासम कियनलायक मंता.
इद पोल्ले विस्वासम कियनलायक मंता, अद बतल इत्ते, ओक्कला मनम ओनतोनि हातोम इनानय्ते, ओनतोनि पिस्संतोमगुडा.
इद पोल्ले निजम आंद. आनि निमे इव पोल्लें दटांचि वेहाना इंचि नावा इच्चा मंता. निमे दटांचि वेहतेने, बोर अय्ते पेनदुन विस्वासम कीतुर, ओर जेर्गताते मंचेके बेसता कबाह्क कीसेके मनांतुर. बारित्ते इव अन्नि मनकालोरहाटीं बच्चोनो बेस आनि पायदता पोल्लें आंदुं.
इव पोल्लें, वायाना कालमते बिरानेन जर्गानव आंदुं, इवुन येसु किरिस्तु ओना सेवाकुल्कुंक वेहना इंचि पेन ओन्क अप्पजेपता. अस्के येसु ओना उंदि दूतातुन योहान इनना वरोन सेवाकुनगा लोहचि, ओन्क रासालय वेहतोर.
निमे इदवेरादाका हूळता पोल्लें, बव अय्ते जर्गसेक मंतांगो आनि मुन्ने जर्गानव अन्नि पोल्लें रासि इर्रा.
आ एडुं मल्कां गड्डेल इत्ता आवाज वातस्के, अवुन नना रासानदे मत्ता, अस्केने स्वर्गमताल उंदि लेंग, “एडुं मल्कां उरुमता आवाजताल केंजता पोल्लेन रासमा, अवुन मक्किचि इर्रा,” इंचि इत्तद नना केंजतन.
अस्के स्वर्गमताल उंदि आवाज, “इल्हा रासा, बोर अय्ते सामिन विस्वासम कीसि हातुर, ओर इंदके नसिबतोर आंदुर,” इंचि नाक केंजावाता. “हो! निजमे, ओरा कस्टमताल ओर्क आराम दोर्कंता. ओर कीता कबाह्क ओरतोने दांतां,” इंचि आत्मा इत्तद केंजावाता.
अस्के गंडाल्कुना एडुं वाटिं पीसि मत्ता दूतानाल उंदि दूता नाकुन, “हिक्के वा! वेल्लेन एता जलनपोर्रो उद्दिस मत्ता बोगमदान्कु दोर्काना सिक्सा बदो नीकु हुप्संतन,
बारित्ते पेनदा पोल्ले पुरागा आयानदाका, ओर अंटोर राजालोर उंदि मनसु आसि ओरा राज्येमतुन जिवरासिक हियना इंचि पेने ओरा मनसुने वाटता.
इपीसि सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोर अय्ते ओना तिना कय्दे एडुं सुक्कां पीसि मनांतोर, आनि बंगारमता एडुं दीसोडिन नड्डुम तिरियंतोर इव ओना पोल्लें आंदु.
पेर्गममता सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोर अय्ते रोंडु आयदार्कुना कसेर पीसि मनांतोर ओर बतल इंतोर इत्ते,
तुयतीराता सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोना कळ्क अय्ते पोत्तना तळमिलेसीं मंतां, काल्क कोल्मिते काचाह्ता इत्तोडिलेसीं मंतां आ पेनदा मर्रि इल्हा वेहांतोर:
स्मुरना सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोर अय्ते मोदोल आनि आकिर आंदुर, बोर अय्ते हासि मर्रा जीवाते तेदतोर ओर बतल इंतोर इत्ते,
अस्के राजगद्देपोर्रो उद्दिस मत्तोर ओर, “हुळाट! नना अन्निटवुन पूनाव कीसि वाटंतन” इंचि इत्तोर. मर्रा ओर, “इव पोल्लें सत्तेम, विस्वासमलायकतव आंदुं, इवुन रासा,” इंचि नाकु वेहतोर.
पजा अद पेनदा दूता नातोनि, “इदवेरादाका बतल अय्ते वेहामळ जर्गता अव पोल्लें विस्वासमलायक आनि सत्तेम पोल्लें आंदुं, बव पोल्लें अय्ते बिराना जर्गमळ अव्सरम मंता, अव पोल्लेन दाना सेवाकुल्कुंक हुप्सानाहाटीं, कबुरतोरा आत्मान ताकसाना पेने दाना दूतातुन लोहता,” इंचि इत्ता.
सरदिस सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोनगा अय्ते पेनदा एडुं सुक्कां आनि एडुं आत्मां मंतां ओर बतल इंतोर इत्ते, निमे कियाना कबाह्क नाकु एरपाटे; नीवद निमे “जीवाते मंतन” इंचि इनकुंचंतिन गानि असल इत्ते निमे हासि मंतिन.
लोदिकिया सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोर अय्ते आमीन इननोर, विस्वासमगल्लोड, निजम गवाइ वेहानोर, इंका पेन तयार कीता अन्निटवुने मोदोल मनकल आसि मंतोर, इव पोल्लें ओनव आंदुं.
हूळा, नना तल्पुनगा नित्तिसि तल्पुन टोक-टोक तंतस्के; बोर अय्ते ना लेंग केंजसि तल्पु तेंडांतोर, नना ओनगा लोप्पो दांतन, होंचि ओनतोनि कलियसि गाटो तिंतन, आनि ओर नातोनि तिंतोर.
पिलाडेलपिया सहरता कलिसियाता दूताक इल्हा रासा. बोर अय्ते पवित्र आनि सत्तेमतोर मंतोर, ओर दाविदना अदिकारता चाबि इर्रंतोर, ओर तेंडता तल्पुन बोरे बंद किया पर्रोर आनि ओर बंद कीता तल्पुन बोरे तेंडा पर्रोर, ओर बतल इंतोर इत्ते,