1 अस्के गुळिताल उंदि पेद्दा आवाज आ एडुं दूतनतोनि, “होन्टु! पेनदा होंगुना अव एडुं वाटिन बूमिपोर्रो वळियटु” इत्तद नाकु केंजावाता.
पजा स्वर्गमते मत्ता पेनदा गुळि कुल्ला आता. अय्ते अगा पेनदा करारकुना संदुग दिस्ता. अस्के इरगा मेर्समळ, उरुममळ, पिडगु वाटमळ, बुकंम आयमळ जर्गता पजा इरगा बंडां अरतां.
इंका उंदि दूता पेनदा गुळिताल पेय्सि, मब्बु तेर्पेपोर्रो उद्दिस मत्तोन, “बूमिपोर्रोटा पंटा कोताक वासि अदुन कोय्याना वेला एवता अदुनहाटीं निमे नीवा हेटेटे अद पंटातुन कोय्या” इंचि जोरसे वेहाता.
अस्के गद्देताल पेनदा इंकुंदि दूता वाता. अद दूताक तळमिता अदिकारम हीसि मत्ता. इरगा करा-करा मत्ता हेटेळ पीसि मत्तोनु पेद्दा आवाजते, “बूमिपोर्रो मनना अंगुर पंडिना पंटा पंडता अदुनहाटीं नीवा इरगा करा-करा मत्ता हेटेटे अंगुर गुत्तिं कोय्या” इंचि इत्ता.
अस्के स्वर्गमते नना मरुंदि पेद्दा इचंत्रमता चिन्ह हूळतन. अद बतल इत्ते, एडुं दूतानगा, एडुं गंडाल्कु मत्तां. अव आकिरता गंडाल्कु आंदुं. अव आता पजा पेनदा होंग सल्लारंता.
पेनदा एडुंगो दूता दाना वाटितुन वळि पोर्रो वळियसीता, अस्के स्वर्गमते मनना गुळिता राजगद्देताल पेद्दा आवाजते, “बोत्तिगा आता” इत्तद केंजावाता.