11 अस्के योहान, “बोनगा रोंडु अंगिं मंतां, ओर ओनद उंदि अंगि, अंगि हिल्वोंकु हियना आनि बोनगा अय्ते गाटो मंता, ओरगुडा हिल्वोंकु तूस कीसि हियना,” इंचि वेहतोर.
अस्के राजाल, “नना मीकु निजम वेहासेक मंतन, इगे मत्ता नावा कदर हिलुवा विस्वासुल्कुनाल बोन वरोन बेस हूळिना, नाकुन बेस हूळतापे,” इंचि ओर्कुन इनानुर.
अदुनहाटीं मिहगा बतल अय्ते मंतनो अदुन गरिब लोकुल्कुंक मनसुनाल हीम्ट. अस्के मीहाटीं अन्नि साप मनंता.
ओर इत्तद केंजसि येसु ओन इल्हा इत्तोर. “इंदकेगुडा निहगा उंदि पोल्ले तक्को मंता. निहगा बतल अय्ते मंता, अदुनंता पूरा अम्मिसि, गरिबोर्कुंक तूसि हीम. अस्के नीकु स्वर्गमते दनम दोर्कार, पजा नहगा वासि ना पज्जो ताका,” इत्तोर.
पजा जकय्याल नित्तिसि सामिन, “सामि, नावा सम्सारमताल सगम गरिबोर्कुंक हींतन, नना बोनना मुळाहचि येततद मत्ते, येततादानकन्ना नालुं अंताल्क एक्को मलाहचि हींतन,” इंचि इत्तोर.
कोत्तना जोरा यहुदानगेन मनुंदु. अदुनहाटीं पंडुगुंक अव्सरम मत्ता बतलन्ना सामान अस्सि तर्रालय वेहतोर बारे, इंचि इच्चुर इनकुत्तुर. इंकिच्चुर बारे, अव्टेटाल इच्चुं गरिब लोकुल्कुंक हीम इंचि वेहतोर आंद, इंचि इनकुत्तुर.
कुरनेलियुस बेस नीतिमंतुड मत्तोर. ओर, ओना लोतोरगुडा पेनदुक वेरियुंदुर. ओर गरिब लोकुल्कुंक वेल्ले सहायम कियुंदुर. बस्केळक पेनदुक पारतना कीसेके मनुंदुर.
नित्तिसि, ‘कुरनेलियुस, नीवा पारतना पेन केंजता, गरिबोर्कुंक निमे कियना सहायमतुन पेन हूळता.
अस्के कुरनेलियुस वेर-वेरियसेक पेनदा दूताहेके हूळसि, “नीकु बतल गावाले वेहा,” इंचि इत्तोर. अस्के पेनदा दूता, “नीवा पारतनां पेन केंजता. गरिबोर्कुंक निमे कियना सहायमतुन पेन हूळता.
बोर अय्ते मुन्ने दोंगातनाल्क कियुंदुर, ओर इंदके अदुन होळसियना. सतता कय्कुने कस्टम कीसि, बेस तरिकाते कमांचना. अस्केन, अव्सरम मत्तोर्क ओर सहायम किया पर्रंतोर.
ई दुनियाते मनना सिरमंत लोकुल्क, गर्रा कियामन्नि. नासडेम आसि होनना दनम पोर्रो आसे इर्राकोंटा, जीवाते मनना पेनदापोर्रो विस्वासम इर्राना. आ पेने मना आनंदमहाटीं गावाले मत्तव आ अन्नि बेसतवुन इरगा हींता, इंचि ओर्क आदेस हीम.
इचोने आयका इंका ओर्क आदेस हीम गदा, ओर बेस कबाह्क कीसेक मनना, बेस कबाह्क कीसे सिरमंत आयाना. मनागा मत्तदुनाल अव्सरम मत्तोंक, पंचि हियालय बस्केळ्क मनसुनाल तयार मनगोम.
बारित्ते, पेन अन्यायम कियानद आयो. दाना पोरोलते मिमेट कियाना बेस कबाह्कुन, दाना पवित्र लोकुल्कुनपोर्रो मिमेट हुपिस्ता पावरमतुन आनि कीसेके मनना सहायमतुन अद बस्केने मति मर्गो.
बोर अय्ते दिक्कु हिल्वोर्कुना, मुंडामोस्तवुना तकलिप लोप्पो सहायम कींतोर, इद दुनियाता कराब कबाह्कुनाल लक्कु मनंतोर, असंटोर मना पेनबाबाना मुन्ने दोसेम हिल्वोर पवित्र आंदुर.
नावा विस्वासुल्कुनिटा! बोरन्नागिंटा नाक विस्वासम मंता इन्कुंचि, विस्वासम परकारम कबळ कियाकोंटे, अद विस्वासम बता पाय्दातद असोंटा विस्वासम ओन पिसागोटा परंतना?
गानि बोनागन्ना वेल्लेन दनम-संपत्ति मंचि, ओना दादांको, तम्मुंको अवसरम मंता इत्तद तेळियसिगुडा ओना जीवा नोय्याकोंटे, ओनगा पेनदा पावरम मंता इंचि बल्हा इनकोम?
ओक्कला बोरन्ना, “नना पेनदुन पावरम कींतन,” इंचि वेह्चि, ओना दादन हय्साकोंटे, ओर आबद्दम मनकल आंदुर. बारित्ते ओर हूळना ओना दादाने ओर पावरम कियुवस्के, हूळवा पेनदुन ओर बल्हा पावरम किया परांतोर?