2 अस्के सिस्युल्कु, “गुरु, ईर इल्हा गुड्डिगा पुट्टालय कारनम बतल आंद? ईर पापम कीताहेंका इल्हा पुट्तोरा मरि ईना तल्लुर-बाबो पापम कीताहेंकाना?” इंचि येसुन पूसकीतुर.
अस्के सिस्युल्क इल्हा इत्तुर. “इच्चुर इंतुर निमे बापतिस्मा हियना योहानुन आंदिन, इंका इच्चुर इंतुर निमे एलियाल आंदिन, इंका बोरो इंतुर निमे यिर्मयाहन हिलाकोंटे पेनदा कबुरतोरा लोप्पोटाल बोनो वरोन आंदिन,” इत्तुर.
हाटुमकुने जोहार वेहागोटकुनमळ, मनकालोराहेंदाल गुरु इंचि केया वेहकुनमळ ओर्कु बेस अनपिच्चंता.
गानि मिमेट अंटोर दादालोर-तम्मुह्क आंदिर, मीवा अंटोरा गुरु वरोरे. अदुनहाटीं मिमेट मीकुन “गुरु” इंचि इनागोटकुन्मटु.
अस्के येसु ओर्कु इल्हा जवाब हीतोर, “गालिल एरियाताल वाता ई मनकालोर्कुंक इसंटा हामुर वाता अय्ते, ई मनकालोर गालिल एरियाता वेरे मनकालोर्कुंकन्ना एक्को पापम कीतुर इंचि मिमेट इन्कुंचंतिरा?
अद मुरतळ नाटे होत्तस्के, सिस्युल्क, “गिचचो तिन रब्बी!” इंचि येसुन विनंति कीतुर.
हरपीसि होननेंके-होननेंके येसु, पुट्तस्केटाल कळ्क दिसवोर वरोर मनकन हूळतोर.
इव पोल्लें केंजसि परिसिल्क, “निमे अय्ते पुरागा पापमते पुट्सि-बेरस्तोन आंदिन. निमे माकु कराहंतिना?” इंचेके आ मनकन पेचाहचि गेदुमतुर.
तरासु कय्दुक वेलाड अरसि मत्तद हूळसि दीबेता लोकुल्क वरोंक-वरोर इल्हा इत्तुर, “निजमे, ईर तप्पाकोंटा बोनो गानि हव्कतोर. ईर समुद्रमताल अय्ते पिस्सि पेय्सतोर गानि न्यायम मात्रम ईन पिस्सा हियानाल हिल्ले,” इंचि इत्तुर.