14 इदंता आतंका येसु आ मनकंक गुळिते कलियसि, “हूळा, निमे इंदके बेस आतिन! मर्रा पापि कबाह्कुना जोलिक होन्मा. होत्तिनित्ते दीनकन्ना एक्को बिमार अर्रंतिन,” इंचि वेहतोर.
अस्के अद देय्यम तिरियसि होंचि दानकन्ना एक्को सेड्डातव एडुं देय्याल्कुन पीसि वांता. पजा अंटव कलियसि अदे लोते मनालय दल्गंतां. इल्हा आ मनकना परिस्तिति मोदाटा परिस्तितिकन्ना एक्को कराब मनंता. इद कालमता लोकुल्कुना जीवाते पेनदा पोल्लेक जेगा हिलाकोंटे इसोंटा गोसे आयार,” इंचि इत्तोर.
येसु ओरा विस्वासमतुन हूळसि, आ लकवा बिमारतोन, “कोको, नीवा पापाल्क मापि आतां,” इंचि इत्तोर.
गानि अगा वेल्लेन मंदि मत्तुर, येसुगुडा अगटाल पेय्सि होत्तोर. अदुनहाटीं ओन बेस कीतोर बोर आंदुर इंचि, आ बेस आता मनकंकगुडा तेळिया हिल्ले.
अगा मत्तोरव्टे मुप्पै एनिमिदि वर्सानाल बिमार मत्ता वरोर मनकल मत्तोर.
अस्के अद मुरतळ, “नाकु बोरे सिक्साता आदेस हिय्या हिल्लुर सामि!” इंचि इत्तस्के येसु, “ननागुडा नीकु सिक्साता आदेस हिय्योन. होन, इंका बस्केने पापम कियमा,” इंचि दान्क वेहतोर.
मोदाला मिमेट यहुदि आयवोरा इच्चाना परकारम बोगमतनम कियमळ, जोसते मनमळ, कल्लु उनमळ, पार्टिं कियमळ, रिम्मा आयमळ, नियमकु विरोदमते ताकमळ, बतक ओज्जुवा बोम्मन मोळ्कमळ इल्हा कियिंदिर, इद वेल्लेने आता.