4 अस्के येसु, “यावा! निमे नाकु बारि वेहचंतिन? नना बतलन्ना कियना वेला इंका वाया हिल्ले,” इंचि इत्तोर.
अस्के “बाई नीवा विस्वासम गट्टिदि. इंचि नीवा इच्चा मत्ताप नीकु जर्गीकांटी,” इंचि येसु इत्तोर. अस्केन दाना मिय्यड बेस आता.
हुळाट! ओर इव्वुर येसुनगा वासि, “पेनदा मर्रिना, मातोनि नीकु बता कबळ? इत्ता वेलाकन्ना मुन्नेन निमे माकु सिक्सा हियालय वातिना?” इंचि मोत्कुत्तुर.
अस्के येसु ओर्कुन, “मिमेट नाकुन बारिंक पहकतिट? नना नावा बाबाना लोतेन मनमळ बेस इंचि मीकु तेळियोना?” इंचि इत्तोर.
अस्के येसु इल्हा वेहालय दल्गतोर, “मनकना रूपमते पुटतोन नना, इंदके नावा महिमातुन हुप्सना वेला दग्गेर्क एव्ता.
इद दुनियातुन होळसि पेनबाबानगा मल्सि होनना वेला दग्गेर्क एव्ता इंचि, येसुंक दाटसि होनना पंडुगुंकन्ना मुन्नेन तेळियता. इद दुनियाते मनना ओना लोकुल्कुन ओर वेल्लेन पावरम कीतोर. अचोने आयाका अद पावरमतुन आकिरदाका ओरपोर्रो हुपिच्चेकेन मत्तोर.
मरमिने अंगुर पानकम मारतस्के, येसुना यावल, “ओरागटा अंगुर पानकम मारसोत्ता कोको,” इंचि येसुन इत्ता.
आ दूतां, “बाई, निमे बारि अळसंतिन?” इंचि पूसकीतस्के, “नावा सामिना मेंदुलतुन बोंदाताल बोरो बेकेनो ओसि इरतुर, नाकु एरपाट हिल्ले,” इंचि मरियम इत्ता.
अस्के येसु, “बाई, निमे बारि अळसंतिन? बोर्कुन पहकसंतिन?” इंचि मरियमुन पूसकीतोर. अस्के मरियम ओन, ओर तोटाक कावेल मनानोर बारे इन्कुंचि, “महाराज, निमे गिंटा सामिना पीनगुन इगेटाल ओयानय्ते, अदुन बगा इरतिन नाकु वेहा नना होंचि तरकुंतन,” इंचि इत्ता.
पजा यहुदि पेद्दाल्क येसुन दोर्का पियालय हूळतुर. गानि अस्केळ्क ओना वेला एव्वका मत्ता. अदुनहाटीं वरोरगुडा ओन्क कय दोस्सा पराहिल्लोर.
अस्के येसु, “मीकु अय्ते अन्नि वेलां मंचिये, मिमेट बस्के इत्ते अस्के अगा होना परांतिर. गानि नना अगा होनना वेला इंका एव्वा हिल्ले.
मिमेट पंडुगुंक होंटु. नना वायना वेला इंका एव्वा हिल्ले, अदुनहाटीं इद पंडुगुंक नना वासेक हिल्लेन,” इंचि येसु ओर्क वेहतोर.
येसु इव पोल्लें, गुळिता लोप्पो कोत्तां वाटना जेगातगा नित्तिसि कराहनेंके वळ्कतोर. अय्नागानि ओन बोरे दोर्का पिया हिल्लुर. बारित्ते ओना वेला एव्वनदे मत्ता.
अदुनहाटीं इंदके मोमोट मनकना विचारम मत्ताप हूळना आयो. मोमोट किरिस्तुनगुडा मनकना विचारम मत्ताप हूळसि मत्तोम, गानि इंदके ओन अलग नदरते हूळांतोम.