1 इद जर्गुता मूडोव रोजुननाड गालिल राज्येमता काना इनना नाटे मरमिं मत्तां, आ मरमिने येसुना यावलगुडा मत्ता.
मंदितोनि येसु वळ्कसेक मननेंके ओना यावल, ओना तम्मुह्क वासि, ओनतोनि वळकानद मंता इंचि लोता पलाते नित्तिसि मत्तुर.
इंकुंदि रोजु योहान, येसु ओनाहेके वायनद हूळसि, “अद हुळाट, दुनियातुन पापमता सिक्साताल तप्सानाहाटीं मोक्कु आयाना पेनदा गोर्रे पोरिनसंटोर!
इंकुंदि रोज योहान ओना सिस्युल्कुनाल इव्वुर सिस्युल्कुनतोनि नित्तिसि मत्तोर.
इंकुंदि रोज येसु गालिल राज्येमते होनना निरनायम एततोर. अस्के पिलिपुन कलियसि, “निमे ना पज्जो वा,” इंचि इत्तोर.
इल्हा येसु गालिल राज्येमता काना नाटे इचंत्रम आयना कबळ कीसि, ओना महिमातुन हुपिस्तोर. इद ओना मोट्टा मोदाटा चिन्ह आंद. अदुनहाटीं ओना सिस्युल्क ओन नम्मुतुर.
अगा सिमोन पत्रु, एमडाल्कुनाल वरोर तोमल, गालिल राज्येमता काना नाटेना नतेनल, जब्दिना मर्क आनि येसुना इंका इव्वुर सिस्युल्कु जमा आसि मत्तुर.
बद नाटे अय्ते येसु एतुन अंगुर पानकम कीतोर, अदे काना नाटे ओर मर्रा होत्तोर. गालिल राज्येमता कपर्नाहुम इनना नाटे, राजाना हिळु कबळ कियाना वरोर सायाबुना मर्रि बिमार अरसि मत्तोर.
मरमिन आनि मुत्तो-मुय्दोना संबंदमतुन कदर कियाना, ओर वरोनपोर्रो विस्वासम कीसि बदनाम आयाकोंटा मंदना. व्यबिचारम कियानोर्कुन आनि बोगमतनम कियानोर्कुन पेन न्यायम कींता, इदुन मतिते इर्राट. अदुनहाटीं मुत्तो-मुय्दो वरोनपोर्रो वरोर विस्वासम कीसि बदनाम आयाकोंटा मंदना.