12 नना मीकु निजम-निजम वेहासेक, बोर अय्ते नाकुन नम्मंतुर, ओरगुडा नना कियनसोंटा कबाह्क कियानुर. अचोने आयका नना कियना कबाह्कुंकन्ना पेद्दा-पेद्दा कबाह्क कियानुर. बारित्ते नना नावा बाबानाहेके होंचंतन.
अस्के येसु ओर्कु इल्हा जवाब हीतोर. “नना मीकु निजम वेहांतन, ओक्कला मीकु बतले अनमानम हिलाकोंटा पेनदापोर्रो विस्वासम मनानय्ते, नना बल्हा अंजिर मरातुन कीतनो अल्हा मिमेटगुडा किया परांतिर. अचोने आयो इद गुट्टातुन, ‘इग्गेटाल तेदसि समुद्रमते होंचि अर्रा,’ इंचि इनानय्ते, अद होंचि समुद्रमते अर्रंता.
हरदाल इच्चुर लक्कु उंदि पच्चटा अंजिर मरातुन हूळसि, दानकु पंडिं मंतां बारे इंचि आ मरातगा होत्तोर. गानि आ मराकु आकिं तप्पा बतांगे मनाहिल्लें. बारित्ते अद पंडिं हादाना वेला आयो.
नाकुन विस्वासम कियानोनगा इव चिन्हां मनंतां, ओर नावा पोरोलते देय्याल्कुन गेदमानुर, वेरे-वेरे बासाने वळ्कानुर,
नना लक्कु होंचंतन, गानि मर्रा तिरियसि मीहेके वांतन, इंचि नना मीकु वेहचि मत्तन, अदुन मिमेट केंजतिरे गदा! अय्ते, मिमेट नाकुन निजम पावरम कियानय्ते, नना बाबानाहेके होंचंतन इंचि वेहतस्के मिमेट कूस आसि मंदकिट. बारित्ते बाबाल नाकन्ना पेद्दोड आंदुर.
अयना नना मीकु निजम-निजम वेहासेक, नना मिहागटाल होत्ते, मीके पायदा आयार. बारित्ते नना होनाकोंटे सहायम कियानोर मिहगा वायोर. नना होनानय्ते ओन मिहगा लोहंतन.
वरोर वीतंतोर, इंकावरोर कोय्यंतोर इनना वेसुड इगे निजम आंता.
मर्रिनपोर्रो बाबोंक वेल्लेन पावरम मंता, अदुनहाटीं ओर कियानव अन्नि कबाह्कुन ओना मर्रिंक हुपिच्चंतोर. वायना रोजकुने इवुंकन्ना पेद्दा-पेद्दा कबाह्क कीसि मर्रिंक हुप्सना मंता. अस्के मिमेट हूळसि अंटोर इचंत्रम आकिर.
अस्के येसु ओर्क, “इंका जेर्रासेप नना मीतोनि मनंतन, पजा नाकुन लोहतोनगा नना तिरियसि दांतन.
येसुनपोर्रो विस्वासम कीतोर्क पेनदा आत्मा दोर्कनद मत्ता. अदे आत्माता बारेमते वेहालय येसु इव पोल्लें वळ्कतोर. येसु हासि मर्रा महिमाते तेदानदे मत्तोर. अदुनहाटीं पेन अदवेरदाका अद आत्मातुन बोर्के हिय्या हिल्ले.
ओर अंटोर्कुन ओर्कु तेळियवा बासाने पेनदा स्तुति कीतद केंजतुर. अस्के, “मनाकु दोर्कताप ईर्कगुडा पवित्र आत्मा दोर्कुता. ईर एते बापतिस्मा एता मन्नि इंचि बोरन्ना अड्डम वळकानोर मंतुरा?” इंचि पत्रु इत्तोर.
अद वेल्ले रोजकुनाल इल्हेने वेहासेक मत्ता अय्ते पौलुस परेसान आतोर. अदुनहाटीं ओर पजोळ्क तिरियसि, “येसु किरिस्तुना पोरोलते नना नीकु आदेस हीसेक मंतन, ई पेगिटाल पेय्सि होन,” इंचि आ आत्मातुन इत्तोर. अस्के आ आत्मा पेगिटाल बिराना पलाते पेय्सता.
इंका लोकुल्क पौलुस इटता दस्तिगुड्डान, ओना सेल्लान रोगम मत्तोरगा ओते ओरा रोगाल्कंता होनुंदु, देय्याल्क इंका होळसि वित्तुंदुं.
इंदके पेन येसुन दाना तिना बाजुंक उपिस्ता. पवित्र आत्मातुन हींतन इंचि पेन पोल्ले हीसि मत्ता अद ओन्क दोर्कता. येसु अदे पवित्र आत्मातुन वळियतोर, अदुन मिमेट हूळसेक, केंजसेक मंतिर.
अस्के बोर अय्ते ओना पोल्लेन ओप्कुत्तुर, ओर अंटोर बापतिस्मा एततुर. इल्हा ओर अंटोर कलियसि मूड वेय्कुना मंदि आतुर.
ई मनकालोर्कुन मनम बतल कीकोम? येरुसलेमते मनानुर अंटोर्क ईर कुंटिन बेस कीता चिन्ह एरपाटे, अदुन मनम निजम आयो इंचि इना परोम.
येसु सामि हासि मर्रा जीवाते तेदतोर, इंचि ओना पेद्दा ताकतते प्रेरितुल्क गवाइ हियुंदुर. इल्हा ओर अंटोरपोर्रो पेनदा कुर्पा मत्ता.
गानि बोर अय्ते ओरा पोल्लें केंजतुरो, ओराव्टेटाल वेल्लेन मंदि येसुनपोर्रो विस्वासम कीतुर. विस्वासम कीतोरा लोप्पोटाल मांड्सा दग्गेर-दग्गेरा हेय्युं वेयकुनदाका आतुर.
प्रेरितुल्कुना कबाह्कुन हूळसि लोकुल्क बिमार मत्तोर्कुन कटुल्कुने, केत्तिने पत्रु होनना हर्दागा तच्चि इर्रुंदुर. पत्रु होननेंके ओना नीडाय्ना बिमारतोरा पोर्रो अरते ओर बेस आयनुर इंचि लोकुल्कुना आसे मनुंदु.
इल्हा पेनदा पोल्ले वेल्लेन मंदिक एवसेक होत्ता. येरुसलेमते विस्वासुल्कगुडा वेल्लेन आतुर. अचोने आयका वेल्लेन मंदि यहुदि पेर्मालोर्कगुडा विस्वासमते वातुर.
वेल्लेन मंदिक देय्याल्क पीसि मत्तां, आ देय्याल्क इंका इरगा मोत्कुंचेके पलाते पेय्सि विततां. अचोने आयका अगा वेल्लेन मंदि कुंटोर्क, कय-काल्क अरसोनना रोगमतोरगुडा मत्तुर, ओर अंटोरगुडा बेस आतुर.
अस्के, “आनियासु, येसु किरिस्तु नीकुन बेस कींतोर, निमे तेदसि नीवा कटुल्तुन हद्रा,” इंचि पत्रु ओन इत्तोर. अस्केटद अस्केन आ मनकल तेदतोर.
गानि पत्रु अवुन अंटोर्कुन पलाते लोहचि टोंगरां ऊनसि पारतना कीतोर. पजा पीनगुनहेके तिरियसि, “तबिता, तेदा!” इंचि इत्तोर. अस्के अद पत्रुन हूळसि तेदिस उदुता.