12 ओरां अंटोरा काल्क नोरमळ आता पजा, येसु अंगि केरसि, मुन्ने उद्दिस मत्ता जेगाते होंचि उद्तोर. उद्दिस इल्हा वळ्कालय दल्गतोर, “नना मीकु बतल कीतन, मीकु अर्तम आतना?
पजा “इव अन्नि पोल्लें मीकु तेळियतंगा?” इंचि येसु सिस्युल्कुन पूसकीतोर. अस्के “हां गुरु, माकु तेळियतां,” इंचि ओर इत्तुर.
मर्रा येसु ओर्कुन इल्हा इत्तोर. “मीक इद वेसुडिता अर्तम तेळिया हिल्लेना? इदे मीक तेळियाकोंटे इंका वेरे वेसुडिं मीक बल्हा तेळियानुं?
असल पेद्दा इत्ते बोर आंद? बोर अय्ते गाटो तिनालय उद्दंतोर ओरा? मरि उद्दुतोंकु गाटो वाटांतोर ओरा? गाटो तिनालय उद्दुतोरे पेद्दोड आंद. गानि नना अय्ते मीवा नड्डुम गाटो वाटाना सेवाकुनलेसीं मंतन.”
अदुनहाटीं ओर गाटो तिनालय उद्दिस मत्तागटाल तेदतोर. तेदसि, केरसि मत्ता अंगितुन तेंडतोर. तेंडसि उंदि सेल्लातुन नडिक हुटतोर.
अस्के येसु, “नना कियानद नीकु इंदके अर्तमायो, गानि मुन्ने-मुन्ने नीके तेळियार,” इंचि इत्तोर.