44 अस्के येसु वरगेय्सि, “बोर अय्ते नापोर्रो विस्वासम इर्रंतोर, ओर सिराप ना पोर्रेन आयो गानि, नाकुन लोहचीतोन पोर्रोगुडा विस्वासम इर्रंतोर.
बोर अय्ते मीकुन दग्गेरा कींतोर, ओर नाकुन दग्गेरा कीतापे. बोर अय्ते नाकुन दग्गेरा कींतोर, ओर नाकुन लोहता पेनदुनगुडा दग्गेरा कीतापे.
येसु ओन, “कियापर्ते कीम, इत्ते बतल इत्ताप? पेनदापोर्रो विस्वासम कियानोर्क अन्नि आया परांतां,” इंचि इत्तोर.
“बोर अय्ते ई सिन्ना पेडनलेसीं आसि मनानोन नावा पोरोलते ओप्कुंतुरो, ओर नाकुनगुडा ओप्कुंतुर. बोर अय्ते नाकुन ओप्कुंतुर ओर सिराप नाकुने आयो गानि नाकुन लोहतोनगुडा ओप्कुंतुर,” इंचि वेहतोर.
इल्हा वळ्किसि येसु, “ए लाजर, पलातुक पेय्सि वा!” इंचि लगांचि केयतोर.
नना निजम-निजम वेहासेक, नना लोहतोन, बोर अय्ते स्विकार कींतोर, ओर नाकुन इंका स्विकार कींतोर. नाकुन स्विकार कियानोर, ओर नाकुन लोहचीतोनगुडा स्विकार कींतोर,” इंचि येसु इत्तोर.
नना निजम-निजम वेहासेक, बोर अय्ते नना वेहना पोल्लेन केंजसि नाकुन लोहतोना पोर्रो विस्वासम इर्रंतोर, ओन्क बस्केळ्क पिस्सना पिस्वर दोर्कंता. पेन ओन्क सिक्साता आदेस हिय्यो, ओर हामुरताल पेय्सि पिस्वरतुन संपादिंच्कुंतोर.
येसु गुळितगा कराहनेंके इल्हा वळकालय दल्गतोर, “हो! नना बोन आंदुन, बगाटाल वातन इदंता मीकु एरपाटे मंता. गानि नावद ननेन इगे वाया हिल्लेन. नाकुन लोहतोर सत्तेमंतुड आंदुर, ओर बोर आंदुरो मीकु एरपाट हिल्ले.
ओनहेंदाल मिमेट पेनदापोर्रो बरोसा कीतिर. पेन ओन हातोरा लोप्पोटाल मर्रा जीवाते तेहाचि, ओन्क पेद्दातनम हीता. अदुनहाटीं मीवा आसे आनि विस्वासम पेनदापोर्रो मंता.