24 अस्के, इच्चुर यहुदि लोकुल्क येसुना सुट्टु आसि, “निमे इंका बच्चुं रोजकु माकुन मर्ममते इर्रंतिन? निमे गिंटा किरिस्तुन आयानय्ते माकु कुल्ला-कुल्ला वेहा,” इंचि पूसकीतुर.
येसु इद पोल्लेतुन कुल्ला-कुल्ला वेहतोर. अय्ते पत्रु येसुन अलग ओसि रांगतोर. गानि येसु सिस्युल्कुनहेके तिरियसि हूळसि पत्रुन, “अरे देय्यम, नावा मुन्नेटाल पेय्सि होन. निमे मनकालोरा तेल्विते वळ्कसंतिन, पेनदा विचारमते वळ्कसेक हिल्लिन,” इंचि ओन रांगतोर.
पेन लोहना पिसागोटनोर बिरानेन वायानुर इंचेके लोकुल्क बेस आसेते एदुर हूळसेक मत्तुर. अदुनहाटीं योहानुन हूळसि, वायनद मत्ता किरिस्तु ईरे अय्ते आयोर गदा, इल्हा अंटोर ओरद-ओरे मनसुल्कुने इनकुनुंदुर.
“निमे बोन आंदिन?” इंचि योहानुन पूसकियालय येरुसलेम सहरते मनना यहुदि पेद्दाल्क, इच्चुर पेर्मालोर्कुन आनि लेवि जातितोर्कुन, ओनगा लोहतस्के योहानुना गवाइ इल्हा मत्ता.
अस्के मरुंदि मल्का यहुदिल्क येसुन हव्कालय बंडां पेरतुर.
अस्के ओर, “निमे कीता बेसता कबाह्कुनाहाटीं नीकुन बंडाने तन्नोम. गानि निमे पेनदा अपमानम कीतिन. अचोने आयका निमे मनकन आसिगुडा नीवद निमे पेन इंचि वेहकुंतिन, अदुनहाटीं मोमोट नीकुन बंडाने तनंतोम” इत्तुर.
“इव पोल्लें नना मीकु उदाहरनकु हीसि वेहतन. गानि मुन्ने इंका बस्केने उदाहरनकु हीसि वेहोन. बाबाना बारेमते बल्हा मत्तद अल्हा कुल्ला कीसि वेहना वेला वायनद मंता.
अस्के ओर, “अय्ते निमे बोन आंदिन मरि? माकु वेहा,” इंचि पूसकीतस्के येसु, “नना बोन इंचि मीकु मुन्नेटाल वेहचेके वातानो, नना ओने आंदुन.
मावा एनकटा पेद्दा मातरल अब्राहामगुडा हातोर, निमे ओनकन्ना पेद्दोना? पेनदा कबुरतोरगुडा हातुर. नीवद निमे बोन आंदिन इंचि इनकुंचंतिन?” इंचि येसुन पूसकीतुर.
यहुदि पेद्दाल्कुंक वेरियसि ओना तल्लुर-बाबो अल्हा इत्तुर. बारित्ते येसुए किरिस्तु आंदुर इंचि बोर अय्ते ओप्कुंतोर, ओन दर्मसास्त्रम कराहना लोताल पेचाहमळ जर्गंता, इंचि ओर मुन्नेन उंदि आसि मत्तुर.
अदुनहाटीं इदे आसेता हेंदाल मनम बच्चोरो दैरनेमते वळ्कंतोम.