20 ओराव्टेटाल वेल्लेटोर, “ओन्क देय्यम पीसि ओर पिस्सल आतोर, मिमेट ओना पोल्लें बारि केंजांतिर?” इंचि इत्तुर.
सिराप सिस्युड गुरुनलेसीं, जीतागाड मालकुनालेसीं आयगोम अचोने सालु. ओक्कला लोता मालकुन नाकुने बेलजेबुल इनानय्ते, लोते मनना मीवद अंटोरद बद गति आयार!
बारित्ते योहान बतल तिनाकोंटा उनाकोंटा वातोर. अयना लोकुल्क मात्रम ओन देय्यम पीता इनुंदुर.
गानि परिसिल्क, “ईर अय्ते देय्याल्कुना मुक्यना बलमते देय्याल्क तेंडांतोर,” इंचि इत्तुर.
येसु पिसा-पिसा कीसंतोर इंचि लोकुल्कुनहेंदाल ओना लोतोर केंजसि ओन लोन तायालय होत्तुर.
अस्के लोकुल्क, “नीकुन देय्यम पीताना बतला, अल्हा वळ्कसंतिन! बोर नीकुन हव्कालय हूळसंतुर?” इंचि येसुंक जवाब हीतुर.
इदुन केंजसि यहुदिल्क, “नीकु निजमे देय्यम पीता इंचि इंदके माकु एरपाट आता. अब्राहाम आनि पेनदा कबुरतोरगुडा हातुर, आनि निमे, ‘बोर आयिर, नना वेहता पोल्लेनपोर्रो ताकानय्ते, ओर बस्केने हामुरतुन हूळोर’ इंचि वेहांतिन.
इल्हा ओर वेहासेक मननेंके पेसतुस वरगेयसि, “पौलुस निमे पागल आतिन. एक्को करियतदे नीकुन पागल कीसंता,” इंचि इत्तोर.