49 अस्के नतेनल, “रब्बी, निमे पेनदा मर्रिन आंदिन, इस्राएलता राजान आंदिन,” इंचि इत्तोर.
अस्के, “सामि, निमे निजमे पेनदा मर्रिन” इंचि डोंगाते मत्तोर ओना काल्कुनपोर्रो अरतुर.
वासि राजांक कलियसि, “पूनें-पूने पुटता यहुदिल्कुना राजाल बगा मंतोर? पोळ्द पेयसनाहेके ओर पुटताप मोमोट उंदि सुक्कातुन हूळतोम. ओना काल्क मोळ्कालय मोमोट वातोम,” इंचि राजन पूसकीतुर.
“सियोनुना मिय्यळ्क वेहट गदा, हुळाट, मीवा राजाल मीहेके वासंतोर, ओर सांत बुद्दितोनि, बर्वु कांजना गाडदि पोरिनपोर्रो उद्दिस वासंतोर.”
हाटुमकुने जोहार वेहागोटकुनमळ, मनकालोराहेंदाल गुरु इंचि केया वेहकुनमळ ओर्कु बेस अनपिच्चंता.
गानि मिमेट अंटोर दादालोर-तम्मुह्क आंदिर, मीवा अंटोरा गुरु वरोरे. अदुनहाटीं मिमेट मीकुन “गुरु” इंचि इनागोटकुन्मटु.
पजा येसुन पिलातुस राज्यपालना मुन्ने निपिस्तस्के, राज्यपाल ओन, “निमे यहुदिल्कुना राजाना?” इंचि पूसकीतोर. अस्के “निमे इंचेकेने गदा,” इंचि येसु इत्तोर.
अव्टेटाल इच्चुर, “ईर अय्ते इंकावरोन पिसागोटतोर गानि ओनद ओरे पिसागोटकुना परसेके हिल्लोर. ईर इस्राएलतोरा राजाल गदा! अय्ते क्रुसुनपोर्रोटाल हिळु रेय्सि वायिरकांटी, अस्केने मोमोट ईनपोर्रो विस्वासम ईरा परकोम,” इंचि इत्तुर.
अस्के आ पट्टु हूळानोर येसुनगा वासि, “ओक्कला निमे पेनदा मर्रिन आते ई बंडां हारिं आयिं इंचि आदेस हीम,” इंचि इत्ता.
इस्राएलतोरा राजाल किरिस्तु क्रुसुनपोर्रोटाल हिळु रेय्सि वायिरकांटी, अस्के मोमोट हूळसि, ईनपोर्रो विस्वासम ईरा परकोम,” इंचेके ओना कारेड्डाल्क कीतुर. येसुना पक्काते क्रुसुंक वेलाड वाट्सि मत्ता दोंगाल्कगुडा ओना अपमानम कीतुर.
अस्के पेनदा दूता इल्हा इत्ता, “पेनदा पवित्र आत्मा नीवा पोर्रो वांता आनि अन्निटकन्ना पेद्दा पेनबाबाना ताकतहेंदाल नीवा पोर्रो उंदि नीडा अर्रंता, अस्के निमे नेला तप्पंतिन. दानहाटीं नीकु पुट्टना पेडल पवित्र मनांतोर, ओन ‘पेनदा मर्रि’ इंचि इंतुर.
“पेनदा अदिकारम पीसि वायाना राजाल वेल्लेन आसिर्वाद दोर्कतोर आंद. पेनदाहेंदाल सांति वायि! पोर्रोटा पेद्दा पेनदा कदर आयि!” इंचेके तल्सकुनालय दल्गतुर.
पेनदुन बस्केने बोरे हूळा हिल्लुर. गानि पेनबाबाना संकाते मनना ओना वरोरे मर्रि, ओरे मनाकु ओन हुपिस्तोर.
इदंता नना नावा कळ्कुन निंडा हूळतन. अदुनहाटीं, ‘ईरे पेनदा मर्रि आंदुर,’ इंचि नना गवाइ हीसंतन,” इंचि योहान वेहतोर.
येसु पजोळ्क तिरियसि हूळतोर अस्के ओर इव्वुर ओना पज्जो वायनद हूळसि ओर्कुन, “मिमेट बतल पहकसंतिर?” इंचि पूसकीतोर. अस्के ओर, “रब्बी! निमे बगा मनांतिन?” इंचि इत्तुर.
अस्के येसु, “नना नीकुन अंजिर मर्रा हिळु मन्नेंकेन हूळतन इंचि वेहताहेंका नाकुन नम्मुसंतिना? इंका मुन्ने इदुंकन्ना पेद्दे-पेद्दे पोल्लें हूळकिन,” इंचि जवाब हीतोर.
अस्के पिलातुस, “अल्हा अय्ते निमे राजाना?” इंचि इत्तोर. अय्ते येसु, “निमेन इंचंतिन नाकुन राजाल इंचि! नना अय्ते सत्तेम बारेमते गवाइ वेहालय पुटतन. इद कारनमहाटींगे नना ई दुनियाते वातन. सत्तेमते ताकाना हरेक मनकल, नावा अल्किरतुन केंजंतोर,” इंचि वेहतोर.
अद मुरतळ नाटे होत्तस्के, सिस्युल्क, “गिचचो तिन रब्बी!” इंचि येसुन विनंति कीतुर.