43 इंकुंदि रोज येसु गालिल राज्येमते होनना निरनायम एततोर. अस्के पिलिपुन कलियसि, “निमे ना पज्जो वा,” इंचि इत्तोर.
पिलिप, बरतलमय, तोमल, कर वसुल कियना मत्तयाल, अल्पिना मर्रि याकोब, तद्दि,
योहानुन जेलते वाटतुर इंचि येसुंक तेळिय्ताहेंका ओर गालिल एरियाता नासरेत नाटेने होत्तोर.
गानि, “हिल्ले, निमे इंदकेन नावा पज्जो वा. बोर अय्ते हाताप मंतुरो, ओरे ओरा हातोरा गति किय्यिर,” इंचि येसु ओन इत्तोर.
आयंका येसु अगटाल होननेंके मत्तयाल इनना वरोर मनकल कर वसुल कियना नाकातगा उद्दिसि मत्तद हूळतोर. ओन नावा पज्जो वा! इंचि इत्तस्के ओर तेदसि ओना पज्जो होत्तोर.
इवन्नि गटनां योर्दन बेरेटा हब्बेर, पोळ्द पेय्सनेंके मनना बेतानि इनना नाटे जर्गतां. अगा योहान बापतिस्मा हियुंदुर.
इंकुंदि रोजु योहान, येसु ओनाहेके वायनद हूळसि, “अद हुळाट, दुनियातुन पापमता सिक्साताल तप्सानाहाटीं मोक्कु आयाना पेनदा गोर्रे पोरिनसंटोर!
इंकुंदि रोज योहान ओना सिस्युल्कुनाल इव्वुर सिस्युल्कुनतोनि नित्तिसि मत्तोर.
योहान इत्ता पोल्ले केंजसि ओना इव्वुर सिस्युल्कु येसुना पज्जो होत्तुर.
पिलिप, अंदरियल आनि पत्रु ईर मुव्वुरगुडा बेतसेदा इनना सहरतोरे आंदुर.
ओर गालिल राज्येमता बेतसेदा नाटेना, पिलिपनगा वासि, “महाराज, माकु येसुन कलियाना मंता,” इंचि इत्तुर.
अस्के पिलिप, “सामि, माकु बाबान हुपिस्ते, अचोने सालु,” इंचि येसुन इत्तोर.
इल्हा येसु गालिल राज्येमता काना नाटे इचंत्रम आयना कबळ कीसि, ओना महिमातुन हुपिस्तोर. इद ओना मोट्टा मोदाटा चिन्ह आंद. अदुनहाटीं ओना सिस्युल्क ओन नम्मुतुर.
पजा येसु अगटाल हूळतोरय्ते, वेल्लेन मंदि ओनहेके वायनद ओन्क दिसतुर. अस्के, “ईरकु अंटोर्क तिनालय तिंडि मनम बगाटाल अस्सि तरकोम?” इंचि पिलिपुन पूसकीतोर.
अस्के पिलिपु, “ईराहाटीं रोंड नुह्कु एंडि रूपेना हारिं अस्सि तच्चि तासिना, वरो-वरोंक उंद-उंदि मुक्कागुडा एव्वा परो,” इंचि जवाब इत्तोर.
पोर्रो बव पोल्लें अय्ते रासतन, अव नावा पिस्वरते पूरा आतां इंचि वेहोन. अगा एवतन इंचि इनोन, गानि बगा एवालय अय्ते किरिस्तु नाकुन पीतोर, अगा एवालय नना वित्सेक मंतन.
मनम पावरम कींतोम, बारित्ते मुन्ने मनाकुन पेन पावरम कीता.