19 “निमे बोन आंदिन?” इंचि योहानुन पूसकियालय येरुसलेम सहरते मनना यहुदि पेद्दाल्क, इच्चुर पेर्मालोर्कुन आनि लेवि जातितोर्कुन, ओनगा लोहतस्के योहानुना गवाइ इल्हा मत्ता.
आ वेलगुना बारेमते ओर गवाइ वेहतस्के ओना पोल्ले केंजसि, अंटोर लोकुल्क आ वेल्गुनपोर्रो विस्वासम कियना, इंचि ओर वेहालय वातोर.
अस्के, इच्चुर यहुदि लोकुल्क येसुना सुट्टु आसि, “निमे इंका बच्चुं रोजकु माकुन मर्ममते इर्रंतिन? निमे गिंटा किरिस्तुन आयानय्ते माकु कुल्ला-कुल्ला वेहा,” इंचि पूसकीतुर.
अस्के मरुंदि मल्का यहुदिल्क येसुन हव्कालय बंडां पेरतुर.
तम्मुर हासोत्ताहेंका वेल्लेन दुक्कमते मनना मार्ता आनि मरियमुंक दैरनेम हियालय वेल्लेटोर यहुदिल्क वासि मत्तुर.
येसु अल्हा कीतदुन हूळसि यहुदि पेद्दाल्क ओनगा वासि, “इल्हा कियना अदिकारम नीकु मंता इंचि मोमोट नम्मनाहाटीं निमे माकु बसोंटा चिन्ह हुपसंतिन?” इंचि पूसकीतुर.
अस्के यहुदि पेद्दाल्क, “इदु गुळितुन दोहालय नल्पै हारुं वर्सां दल्गतां. अय्ते निमे दीन मूड रोजकुने बल्हा निलाहंतिन?” इंचि पूसकीतुर.
अदुनहाटीं बिमारताल बेस आता मनकन, “नोमकेम रोजुने निमे इल्हा कटुल तेहचि ताकमळ मावा दर्मसास्त्रम परकारम न्यायम आयो,” इंचि यहुदि पेद्दाल्क इत्तुर.
पजा आ मनकल यहुदिल्कुना पेद्दाल्कुंक कलियसि, “नाकुन बिमारताल बेस कीतोर, येसु आंदुर,” इंचि वेहतोर.
येसु इसोंटा कबाह्क नोमकेम रोजुननाड कीतोर इंचि यहुदि पेद्दाल्क येसुन तकलिप कियालय दल्गतुर.
येसु इल्हा इत्ताहेंका यहुदि पेद्दाल्क ओन हव्कालय उंदे पट्टु पीतुर. बारित्ते नोमकेम रोजुने कबळ कियानायो इत्ता नियमतुन ओर हेळाहतोर. आनि पोर्रोटाल, पेनदुन “ना बाबाल,” इंचि वेहचि “नना पेनदुक समानमतोन” इंचि ओनद ओरे वेहकुत्तोर.
“स्वर्गमताल रेय्ता तिंडि ननाने आंदुन,” इंचि येसु इत्तस्के यहुदि पेद्दाल्क ओरद ओरे येसुना बारेमते, “अरे! ईर योसेप इनानोना मर्रि आयोरा! ईना तल्लुर-बाबो मनाकु एरपाट. अय्ते ईर, नना स्वर्गमताल वातोनांदुन, इंचि बल्हा इंचंतोर?” इंचेके गुल्गालय दल्गतुर.
इद केंजसि यहुदिल्क, “ओर मनकल ओना मेंदुलतुन मनाकु तिनालय बल्हा हिया परंतोर आयो?” इंचि ओरद-ओरे वदुरकुनालय दल्गतुर.
इद आता पजा, येसु गालिलतेन नार-नार तिरियसेक मत्तोर. यहुदि पेद्दाल्क ओन हव्कालय पोंचादोस्सि मत्ताहेंका ओर यहुदिया राज्येमते होना हूळा हिल्लोर.
यहुदि पेद्दाल्क पंडुगुनगा, “ओर बगा मंतोर?” इंचेके ओन पहकालय दल्गतुर.
ओर कराहनदुन केंजसि यहुदि पेद्दाल्क, “ई मनकल अय्ते बदे इस्कुलते, बोरे गुरुनगा होंचि करिया हिल्लोर. अयना ईन्कु इच्चोन वेल्ले तेल्वि बगाटाल वाता?” इंचेके इचंत्रमते अरतुर.
अस्के यहुदि पेद्दाल्क ओरद ओरे, “नना बगा अय्ते होंचंतन अगा मिमेट वाया परिर, इंचि बारि इंचंतोर मरि? ओक्कला ओना जीवातुन ओरे पोळागोटकुन्नोर गदा!” इंचि वळ्कालय दल्गतुर.
अस्के यहुदिल्क, “निमे सामरियातोन आंदिन, नीकुन देय्यम पीता, इंचि इनानय्ते, मोमोट इनानद निजमे गदा?” इंचि येसुन पूसकीतुर.
इदुन केंजसि यहुदिल्क, “नीकु निजमे देय्यम पीता इंचि इंदके माकु एरपाट आता. अब्राहाम आनि पेनदा कबुरतोरगुडा हातुर, आनि निमे, ‘बोर आयिर, नना वेहता पोल्लेनपोर्रो ताकानय्ते, ओर बस्केने हामुरतुन हूळोर’ इंचि वेहांतिन.
पजा यहुदिल्क, “निमे अब्राहामुन हूळतिना? नीकु अय्ते एबै वर्सांगुडा हिल्लें!” इंचि येसुन पूसकीतुर.
योहान ओना कबाटुन पूरा महना वेलाते, “नना बोन इंचि मिमेट इनकुंचंतिर? मिमेट बोनय्ते एदुर हूळसंतिर, ओन नना आयोन. ओर नावा पज्जो वायानुर, नना ओना काल्कुना हेर्पुह्क तेंडना लायक इंका हिल्लेन,” इंचि इत्तोर.
अस्के, “योहान अय्ते पापाल्कुनाल मनसु मार्सकुनना बारेमता बापतिस्मा हियुंदुर. इंका ओर लोकुल्कुंक, ओना पज्जोटाल वरोर वायानोर मंतोर, ओनपोर्रो, इत्ते येसुनपोर्रो विस्वासम कीम्टु, इंचि वेहुंदुर,” इंचि पौलुस इत्तोर.
येसुनाहेंदाल मोमोट बद कबुर अय्ते केंजतोमो, अदे कबुर मीकु वेहांतोम. अद बतल इत्ते, पेन वेलगु आंद, दानागा गिचचोगुडा हीकट हिल्ले.