8 मिमेट पेनदुक दग्गेरा वट, अस्के पेन मीवा दग्गेरा वांता. ए पापि लोकुरिटा! मीवा पापाल्कुन नोर्राट. रोंडु मनसुकुने ताकानोरिटा, मीवा मनसुन साप इर्राट.
पजा येसु परिसिल्कुनतोनि इल्हा वळकालय दल्गुतोर. “केंजट, पंडितुन हूळसे मिमेट मरातुन एरपाट कीकिर, मरा बेसतद इत्ते दाना कायां इंका बेसतवे. अल्हेने मरा कराबतद इत्ते दाना कायां इंका कराबतवे.
इच्चो वेल्ले लोकुल्कुना मुन्ने नावद बतले ताका पर्रो. ओर लोल्लि कींतुर इल्हा पिलातुस इनकुंचि, इच्चुर एर पीसि लोकुल्कुना मुन्ने कय्क नोर्सि, “ईना हामुटे नावद कय हिल्ले, मिमेटे दीना जबाबदारी मंतिर,” इंचि इत्तोर.
ओर विस्वासम कीताहेंका पेन ओरा मनसुकुन इंका बेस कीसि, ओर्कु, मनाकु बतले बेदबावम इर्रा हिल्ले.
पावरमगल्लोरिटा! पेन हीता इव पोल्लें मनकगुडा दोर्किसे मंतां, अदुनहाटीं मनम मना मेंदुल्क, आत्माक अंट्सि मत्ता मुर्कितुन नोर्सि साप कीकोम, पेनदुक वेरियसि पूरा पवित्र आसेके दाकोम.
अदुनहाटीं पारतना कियना अन्नि जेगाने मनसुने बतले होंगु-जगडम इर्रांकोंटा पवित्र कय्कु पोर्रो तेहचि मांडसा पारतना कियना इंचि नावा इच्चा मंता.
अदुनहाटीं मनम सत्तेम मनसुने, पुरागा विस्वासमते, इंका मना विवेकमतुन दोसेम हिलाकोंटा कियानाहाटीं मना मनसुनपोर्रो किरिस्तुना नेत्तुर सल्सि, इंका मेंदुल्तुन बेस साप एते नोर्सि पेनदा दग्गेर्क दाकोम.
गानि पोर्रोटाल वायाना तेल्वि अद मोदाला अय्ते पवित्र मनंता, आयंका सांति हियानद, सीदा-सादा गुनमतद, इंकावरोना पोल्ले केंजालय तयारते मनानद, दया आनि बेसता कबाह्क कियानद, अद बेदबाव कियवद, इमानदारते मनानद आंद.
मिमेट सत्तेमता हर्रि ताकसि मीवा आत्मातुन पवित्र कीकुत्तिर. अदुनहाटीं मिमेट वरोंक-वरोर पावरम कीसेके मंतिट. अल्हेने इंदके मीलेसीं विस्वासुल्क आतोर्कुन मिमेट पूरा मनसुनाल पावरम कीम्टु.
आ एताल पिस्ता आनवल इत्तेने बापतिस्मा आंद. बापतिस्मा एतमळ इत्ते मेंदुलता मुर्कि होनालय आयो गानि येसु किरिस्तु हासि मर्रा जीवाते तेदताहेंदाल मनाकुन पिसागोटसि, विवेक बुद्दिताहाटीं पेनदुन विनंति कियाना करार आंद.
किरिस्तुनपोर्रो इसोंटा आसे इर्राना हरेक मनकल किरिस्तु पवित्र मत्ताप कुद्दुगुडा पवित्र कीकुंतोर.