10 अल्हेन सिरमंत विस्वासि, पेन हीता सिन्नातनमता हेंदाल आनंदमते मंदना. ओर जाडि पुंगार राल्सि होत्ताप हासि दांतोर.
“बोर अय्ते आत्माताल गरिब मंतुर पेन ओर्के आसिर्वाद हींता, स्वर्ग राज्येम ओरदे आंद.
अरे विस्वासम तक्को लोकुरिटा, जाडि इय्याला मंता, नाडि तडमिते वेसि दांता. अयना पेनबाबाल अवुंक इच्चो बेसता कपडिं हींतोर, अय्ते अवुंकन्ना बेसता कपडिं मीकु हिय्या पर्रोरा?
इद दुनियाते मनम बतलय्ते कींतोम दाना लोप्पेन मंदनायो. बारित्ते दुनियातव अन्नि नासडेम आयानव आंदुं.
अचोने आयाका, नावा सामि येसु किरिस्तुन एरपाट कीतदे पेद्दा पोल्ले आंद. कळमतव अन्नि अट्टि पोल्लेंगें, येसु किरिस्तुन दोर्किच्कुनालय अव अन्निन नना लेक्का किय्योन कचरा इनकुंतन.
ई दुनियाते मनना सिरमंत लोकुल्क, गर्रा कियामन्नि. नासडेम आसि होनना दनम पोर्रो आसे इर्राकोंटा, जीवाते मनना पेनदापोर्रो विस्वासम इर्राना. आ पेने मना आनंदमहाटीं गावाले मत्तव आ अन्नि बेसतवुन इरगा हींता, इंचि ओर्क आदेस हीम.
गानि नाडि बतल आंता मीक तेळियो, मीवा पिस्वर इत्ते गळसेम दिस्सि मर्रा दिसाकोंटा आयाना मूळमतसोंटद आंद.
दर्मसास्त्रम इल्हा वेहंता गदा, “अंटोर मनकालोर जाडितालेसीं मंतुर, ओरा अन्नि पेद्दातनाल्क पुंगाह्कुनालेसीं मंतां. जाडि वतंता, पुंगाह्कु रालंतां. गानि सामिना पोल्ले मात्रम पीळि-पीळिनदाका मनंता.” इदुने मीक बेसता कबुर इंचि वेहमळ जर्गता.
ई दुनिया, दुनियाताल वाता इच्चां, इव रोंडगुडा माय्सि होनानुं, गानि बोर अय्ते पेनदा पोल्लेपोर्रो ताकंतोरो, ओर मात्रम बस्केळ्क पिस्सि मनानुर.