2 दीना अर्तम बतल इत्ते, मिमेट सादा सिंपल मनना, बोर बतल इनिनागानि ओप्के पीसि मनना, वरोंक-वरोर ओर्सकुंचेके पावरमते पिस्सट.
ना कांडी मिमेट तेहाकुंचि नावातोनि करियट, नना बेस आनि सादा-सिंपल मंतन. इंका नावा कांडी सवरगा मंता नावा बर्वु अल्कगा मंता. इंचि मी आत्माकु सांति दोर्कंता.”
अस्के येसु ओर्कुन, “अरे विस्वासम तक्को पीळितोरिटा! नना बदवेरदाका मीतोनि मनकन? बदवेरदाका नना मीकुन सहन कीकन? ओन नाहेके पीसि वट,” इंचि इत्तोर.
यहुदिल्कुनाहेंदाल नाकु बच्चोनो कस्टाल्क वातां. अयना, नना मनसुनाल गरिब आसि अळसेके सामिना सेवा कीतन.
अदुनहाटीं, विस्वासमते गट्टिगा मत्तोरम मनम सिराप मनाकु सुकम हियना कबाह्के कियाकोंटा विस्वासमते कमजोर मत्तोर्कुना कबाह्कुन हूळसि ओप्के पीसि मंदगोम.
पावरम अन्नि पोल्लें सहन किया वेहंता, अन्नि पोल्लेनपोर्रो विस्वासम किया वेहंता. अन्नि पोल्लेनपोर्रो आसे इर्रा वेहंता, अन्नि पोल्लेने ओप्केते इर्रंता.
मिमेट तकलिपते वरोंक-वरोर सहायम कीम्टु, अल्हा कीतेने किरिस्तु हीता नियमतुन पूरा किया परांतिर.
अद बल्हा इत्ते, मनम पेनदा नदरते पवित्र आनि दोसेम हिलाकोंटा मंदना इंचि, पेन ई दुनियातुन पुट्सकामुन्नेन अद मनाकुन किरिस्तुना लोप्पो पेरकुत्ता.
दाना महिमाता अन्नि तीरकुना बलमतोनि मीकुन गट्टिगा कींता, अदुनहाटीं अन्नि तीरकुना ओप्के, ओर्सकुनमळ इद मीक आनंदमतोनि दोर्कंता.
गानि निमे पेनदा बक्ति कियाना मनकन आंदिन. इव अन्नि सेड्डातनाल्कुनाल लक्कु मंचेके नीतिते, बक्तिते, विस्वासमते, पावरमते, दैरनेमते आनि सादा-सिंपल पज्जो ताका.
नीवा विरोदमते वळ्कानोर्कुंक सांत मनसुने तेळियागोट्सि वेहा. सत्तेमता बारेमते तेल्पिचकुननाहाटीं पेन ओर्कु मार मनसु हिय्यार.
अदुनहाटीं मीलोप्पो मत्ता कराब पोल्लेन आनि दुस्ट मनसुन तेंडसि पोहाचि, पेन मीवा मनसुने हीता बेसता पोल्लेतुन मिमेट पेद्दातनम हूळाकोंटा पीकुंटु. बारित्ते अद मीवा आत्मान पिसागोटनाहाटीं बलमतद आंद.
गानि मीवा मनसुने किरिस्तु मावा सामि इंचि ओनकु कदर हीम्टु. येसुना पोर्रोटा मीवा आसेता बारेमते बोरन्ना मीकुन पूसकीते, मिमेट सादा-सिंपल आनि मान-मर्यादाते बस्केळ्क वेहालय तयार मंटु.
आकिरते, मिमेट उंदि मनसुने वरोंक-वरोर पावरम कियमळते, उंदि लोतोरलेसीं जीवा कियमळते, इंकावरोनहाटीं जीवा नोयमळते, सादा-सिंपल मनमळते अंटोर उंदि आसि मंटु.